Privacy

Eigenlijk is privacy ver te zoeken. Overal waar je komt word je opgenomen door camera's (ook uit veiligheid) of worden er foto's en filmpjes gemaakt door mensen met hun telefoon.

Het is de tijd van nu, maar wat ik hier van vind en wat mijn bevindingen zijn wil ik graag met jullie delen.

Ik heb het nooit heel fijn gevonden als mensen foto’s of een filmpje plaatsen waar ik opsta zonder mijn toestemming. Dit komt ook door een verleden kwestie. Ik heb helaas fraude en stalken meegemaakt. Dit was niet online, maar door een bekende van mij. Hier wil ik verder niks over kwijt, want dit heeft nu geen meerwaarde voor wat ik met jullie wil delen. Het heeft mijn mening wel beïnvloed. Vandaar dat ik dit benoem. Ik heb hierdoor angsten ontwikkeld. Het heeft sowieso een lange tijd geduurd voordat ik mijn Instagram durfde open te gooien. Het is voor mij ook altijd belangrijk om niet te tonen waar ik woon of soms waar ik precies ben. Vaak als ik ergens ben maak ik wel een foto, maar deel ik het soms pas later. Dit gedeelte kan ik nog niet helemaal loslaten. Ik denk heel bewust na over wat ik wel en niet wil delen en soms pas ik dit achteraf nog wel eens aan. Het is waar ik mij op dat moment het fijnste bij voel.

Vanaf het moment dat ik moeder werd kreeg ik meer het gevoel dat ik niks wilde delen. Dit heb ik dan ook een lange tijd niet gedaan. Inmiddels laat ik iets meer zien, maar ook hier maak ik bewuste keuzes in.

Vanaf dat mijn zoon geboren werd kreeg ik te maken met het maken van foto’s. Als iemand bij je op kraamvisite komt willen ze allemaal een foto maken. Ik vond het erg vervelend als iemand dat deed dat ik dan moest zeggen: “Zou je de foto niet willen delen? “ Ik had het fijner gevonden als mensen eerst aan mij zouden vragen of ik het goed vind dat zij een foto maken. Natuurlijk ben ik trots op mijn kind, maar je hoort vaak gekke verhalen die online rondgaan op social media. Dit is een reden dat ik er voor gekozen heb mijn zoon niet herkenbaar te delen.

Naarmate hij ouder werd en hij op verschillende plekken terecht kwam werd het een stuk lastiger. Denk hierbij aan de opvang, school, feestjes en speeltuinen. Niet iedereen gaat hier even goed mee om. Ik heb het idee dat mensen er eigenlijk niet over nadenken, maar als ik zelf mijn zoon afscherm op mijn eigen social media. Wat geeft iemand anders het recht om een foto waar mijn kind herkenbaar op staat online te plaatsen zonder af te schermen? Of überhaupt een foto te plaatsen of maken van mijn kind.

Ik heb het altijd vervelend gevonden dat ik het elke keer moest benoemen en eigenlijk nog steeds. Je wilt ook niet overkomen als "zeikerd". Tenminste, soms krijg ik dat gevoel bij mensen of hoor je dit achteraf van iemand anders. Naar mijn mening heb ik het recht om er iets van te zeggen of vinden.

De mensen die dicht bij mij staan en bij mij thuis komen weten hoe ik denk over foto’s en video’s maken en plaatsen. Als bijvoorbeeld mijn zoontje jarig is wordt er door niemand foto’s gemaakt. Iedereen weet dat wij dit liever niet hebben. Niemand vindt dat raar bij ons. Onze keuze wordt gerespecteerd.

Vaak denken mensen pas na over privacy als er iets voorgevallen is of als ze wat horen/zien online. Ik denk dat het belangrijk is dat dit onderwerp wat meer bespreekbaar wordt. Nu wordt er alleen over gesproken als er wat ergs gebeurt. Je hoort tegenwoordig ook veel verhalen over jongeren die afspreken met vreemde waarbij het slecht afloopt. Of foto's en video's delen waar ze later spijt van hebben. Zij zien het gevaar niet altijd in. Wat kunnen wij als ouders/ volwassen daar aan doen? Iedereen wilt toch wel zijn/haar kind/kinderen beschermen?

Mijn mening: De kinderen van nu groeien op met social media en telefoons. Wij als ouders/volwassen zitten vaak online, waardoor de kinderen ermee opgroeien en het normaal vinden. Ik betrap mezelf er op dat ik vaak foto’s maak en dat mijn zoontje nu zelfs vraagt: “Mama kan je hier een foto van maken?” Dit heeft mij aan het denken gezet. Ik wil hem zeker meegeven als hij wat ouder is en zijn eigen telefoon krijgt wat de gevaren kunnen zijn van social media. Ik hoop dat ouders/scholen/opvang en andere bedrijven hier meer aandacht aan gaan besteden en zich er meer in gaan verdiepen. Ik denk dat hierin nog veel winst te behalen valt.

Inmiddels ben ik wat actiever op Instagram. Instagram is een social media platform waar ook het één en ander gebeurt. Ik heb een aantal mensen gesproken waarbij hun account is nagemaakt of die gehackt zijn. Ze vonden dit toch wel even schrikken en eng. Het idee dat iemand jouw foto’s pakt en gebruikt. Dit heeft ze aan het denken gezet.

Ik heb onder mijn volgers gevraagd wat hun reden is van het wel of niet herkenbaar online plaatsen van hun kind. Ook heb ik de vraag gesteld waarom zij de keus hebben gemaakt om een open profiel te hebben of juist gesloten.

Dit waren de antwoorden: (Ik heb de meest voorkomende antwoorden opgeschreven en deze deel ik anoniem)

*Privé account wel herkenbaar, omdat sommige mensen alleen maar willen kijken hoe je leven is en daarover gaan praten met anderen. Ik deel het voor mijn familie en vrienden. Niet iedereen hoeft wat van mijn privéleven te zien. Ik let wel op wat voor soort foto's ik plaats. Bijvoorbeeld niet in bad.
*Privé account wel herkenbaar, omdat er screenshots gemaakt kunnen worden door mensen met kwade bedoelingen. Ik heb nooit baby foto’s gedeeld. Pas vanaf dat ze 1 jaar oud was.

*Privé account wel en niet herkenbaar, omdat je niet weet wat mensen met je foto's doen. Ik plaats mijn kind soms wel eens herkenbaar op mijn verhaal.
*Openbaar account en wel/niet herkenbaar, omdat ik niet weet wat voor gedachten mensen erbij hebben. Ik had een keer de voeten van mijn dochter (baby) online gezet en kreeg berichten van voeten insta. Dit waren mannen die vroegen of ik een voeten foto wilde sturen in ruil voor 1000 dollar. Ik vind het niet nodig om haar veel herkenbaar in beeld te hebben. Je weet niet wie het ziet.

*Openbaar account wel herkenbaar, omdat ik verschillende samenwerkingen heb. Op deze manier heb ik ook veel leuke moeders leren kennen. Ik vind het contact gezellig. Ik deel mijn kind zoals ze echt is. Ik zal bijvoorbeeld geen foto’s van haar in bad plaatsen. Ik moet wel zeggen dat je tegenwoordig ook niet echt meer weet waar je wel of niet goed aan doet.
*Openbaar account en wel herkenbaar, omdat het zoeken blijft. Ik plaats mijn kinderen wel beperkt herkenbaar online.
*Openbaar account wel herkenbaar, omdat ik samenwerkingen aan ga. Als ik geen samenwerking heb zet ik het weer op privé. Ik meld dit ook als iemand een samenwerking met mij wilt aangaan. Mijn account gaat dan 48 uur openbaar.
*Openbaar account wel herkenbaar, omdat ik er eigenlijk nog nooit echt bij stil heb gestaan. Als mijn dochter iets doet of als ik trots op haar ben deel ik het.
*Openbaar account wel herkenbaar, omdat ik trots ben op mijn kind en voor familie en vrienden die wij niet heel vaak zien. Ik heb er eerlijk gezegd niet echt over nagedacht.
*Openbaar account wel herkenbaar, omdat mijn kinderen een groot onderdeel zijn van mijn leven, maar het blijft een dilemma. Wat ik er lastig aan vind is dat de kids nog te klein zijn om er zelf iets van te vinden. Een post die blijft staan vind ik al anders dan een story post. Het maakt mijn Instagram wel iets persoonlijker en ik vind het soms leuk om dingen te delen. Goeie vraag. Ik moest echt even nadenken over deze vraag. Het blijft toch lastig!

*Openbaar account en niet herkenbaar, omdat ik wel wil groeien op Instagram, maar niet nodig is om je kinderen hiervoor te gebruiken. Groeien kan ook zonder je kinderen in de schijnwerpers te zetten.
*Openbaar account en niet herkenbaar, omdat mijn kind geen toestemming kan geven voor foto’s die ik post, wil ik niet dat zij herkenbaar in beeld gebracht wordt. Een openbaar account wordt in principe gedeeld met de hele wereld. Ook gebruik ik haar naam niet, omdat kinderen neigen sneller te antwoorden op hun naam. Iemand kan bijvoorbeeld bij een school gaan staan en je kind roepen. Die kans acht ik klein, maar is natuurlijk wel aanwezig.
*Openbaar account en niet herkenbaar, omdat ik mijn kindjes graag zelf de keus wil geven of zij op internet willen. Ze zijn zich totaal nog niet bewust van de gevaren van het internet en kiezen er zelf nog niet voor.
*Openbaar account en niet herkenbaar, omdat ik een bonus mama ben van drie kinderen van mijn vriend. Ik wil hier ook geen ruzie over krijgen.
*Openbaar account en niet herkenbaar, omdat ik mijzelf wel online herkenbaar plaats voor mode. Mijn kinderen plaats ik niet meer herkenbaar online, omdat mijn account een paar keer nagemaakt werd. Mensen kunnen screenshots maken van je feed of verhaal. Van mijzelf vind ik dat niet zo erg, maar van mijn kinderen wel.

Mijn reden: Mijn account is openbaar, omdat ik mijn verleden niet meer mijn leven wil laten bepalen. Tevens vind ik het leuk om mensen ideeën en tips mee te geven in verschillende onderwerpen. Ik ontmoet super leuke mensen online die mij ook weer meer leren.

Dat ik wat actiever geworden ben online komt ook doordat ik thuis kwam te zitten vanwege ziekte en ik hier positieve energie uithaalde. Ik zit veel thuis en hierdoor kwam ik toch meer in contact met mensen. Ik zeg niet dat ik dit voor altijd zo ga doen. Ik zal altijd dingen veranderen. Het kan zijn dat ik mijn account weer op privé zet en wat minder deel. Ik doe vooral wat voor mij op dat moment goed voelt .

Ik heb de keus gemaakt om mijn zoon niet herkenbaar online te plaatsen tot hij oud genoeg is om dit zelf te kunnen bepalen. Ik heb ook besloten zijn naam niet meer te gebruiken. Dit was altijd al mijn twijfel, maar toen ik bezig was met deze blog heb ik deze beslissing gemaakt.

Het is jammer dat er ook nog heel veel misbruik gemaakt word online door oplichters of mensen met verkeerde bedoelingen. Dit is voor mij ook zeker een reden waarom ik niet alles online deel.

Ik zelf ben wel herkenbaar online, omdat ik voor mijzelf de keus kan maken wat voor foto ik plaats. Ik kan goed de gevaren zelf inschatten.

Als ik op een locatie ben waar veel mensen aanwezig zijn probeer ik altijd een foto te maken waar alleen mijn familieleden opstaan. Mocht ik toch een foto hebben die wel erg leuk is, maar er onbekenden volwassen of kinderen opstaan scherm ik die af.

Gelukkig zie ik steeds vaker dat mensen online onbekende afschermen en hier bewuster mee omgaan. Vergeet niet; Jij bent de baas over jezelf en je kind(eren). Dat je er wat van zegt is dus niet gek. Deel vooral online waar jij je goed bij voelt privé of openbaar of wel of niet herkenbaar. Maak het bespreekbaar zo gaan steeds meer mensen erover nadenken.