7 jaar geleden
Postnatale depressie #6
"Een voorspoedig herstel voor jullie allemaal, tot ziens" en kirsten verlaat het pand "tot ziens en geniet ervan"
Morgen is het zover, ik mag een aantal uurtjes naar huis, voor het eerst in 2 weken. Het huis waar het begonnen is, het huis waar de postnatale depressie 6 maanden de tijd heeft gehad om mijn lichaam en geest helemaal over te nemen, het huis wat van de paaz mijn thuis maakte. En nu mag ik terug, gezonde spanning giert door mijn lichaam! Gezonde spanning? Eerder ongezonde spanning, al dagen tril ik, heb ik hoofdpijn, slapeloze nachten, overmatig transpireren en angstaanvallen. Echt gezond is dat niet.
Maar ik moet de stap zetten. Het word een moeilijke maar ik ga het doen. Het voelt alsof ik voor de eerste keer naar disney ga. Om 1 uur zal ik voor het ziekenhuis wachten tot Bart me komt ophalen. Als ik daar nu over nadenken zie ik mezelf alleen maar terug rennen naar mijn veilige thuis kamer 5. Maar we moeten ergens beginnen en dat is morgen. Het zijn maar enkele uren die ik thuis door breng met mijn gezin. Ook heel fijn want ik zie Bart.
Ik heb al flink wat mensen zien gaan. Maar huis, voor altijd! En die mensen waren allemaal bang, heel bang. Die hebben weken "geoefend" om naar huis te gaan. En ze zagen er als een berg tegen op om naar huis te gaan. Vreemd vond ik, heel vreemd, wie durft er nou niet naar huis. En nu ben ik zelf zo, ik durf niet eens een paar uurtjes naar huis.
Wat het toch allemaal met je doet zo'n afgesloten afdeling. Ik wens iedereen een fijne zaterdag! Morgen meer!
Anoniem
Ik heb zelf ook een postpartumpsychose gehad en ga toch reageren. Je kan namelijk ook gelijk een psychose krijgen zonder dat daar een "verwaarloosde postpartum depressie" aan vooraf gaat
Anoniem
MIRA:Dette er en liten tvist fra en tid tilbake, og er ikke’no for deg. Følgelig trenger du ikke kunnskap om det heller, da jeg klarer meg bedre-enn-best pÃ¥ egen hÃ¥nd. &larro;Hauemet&qaquo; er du dog en del av fordi du skriver her, jaffal ifølge «flokken»
Sandrabart
Heey ytje! Jij laat mij in tranen uit barsten want een lief berichtje en wat leuk om te lezen dat mijn naam is blijven hangen en je me nogmaals opzoekt! Hier Doe ik het voor! Bedankt Iedereen trouwens bedankt voor jullie onwijs lieve berichten, het doet me echt goed!
Anoniem
Hallo Sandra! Allereest wil ik zeggen hoe ontzettend dapper ik je vind. Wat je mee maakt is niet niks. Via Facebook krijg ik regelmatig van die blogs voorbij waar ik dan in getagd word. Toen ik verder ging zoeken op mamaplaats kwam ik jouw verhaal tegen. Jankend als een klein kind en vol bewondering heb ik je blogs zitten lezen. Je naam is zelfs blijven hangen en ik moest je gewoon weer opzoeken. Ik was zo benieuwd hoe het nu met je zou gaan. Ik heb respect voor het traject dat je aflegd. Hou vol hoor, dan komt het goed! Op een dag ben je dolblij met de hulp die je nu krijgt, dat kan niet anders! Zet hem op! Groetjes, Ytje