Peuter praat

Deze blog is geen (direct)  vervolg op mijn vorige.

Dat zou raar zijn, van positieve test naar een verhaal over mijn peuter van 21 maanden. Of zoals ik het meestal zeg 'bijna twee.' Dat scheelt verwarring en wordt meteen door iedereen begrepen.

Ik zeg het vaak de laatste week, we zijn op vakantie en zitten elke dag bij het peuterbadje met moeders die zich af vragen hoe oud mijn dame is. Sommige zijn verbaasd omdat ze altijd iets ouder lijkt,door haar vlotte babbel,haar attentheid,lange haren en temperament volle karakter.

Ze weet wat ze wilt en dat vind ik alleen maar goed.Maar ook doodvermoeiend soms.

Als ze iets niet wilt zegt ze niet alleen nee maar duwt me ook weg.( nee mama!) Als ze iets wel wilt blijf ze het herhalen totdat ze haar zin heeft en als ze die niet krijgt gaat ze over in krokodillentranen of roept ze 'nouwhouw mamaa' waarbij ze nog net niet gaat stampvoeten.

Mijn peuter dus,daar gaat mijn blog over.

Waarschijnlijk vertoond ze heel gemiddeld gedrag en is haar ontwikkeling heel gemiddeld, maar toch vind ik haar bijzonder. Vind ik haar net iets minder klein dan al die andere kindjes in dat badje. Ze zit ook in een fase waarin ze bij alles aangeeft of zij dat wel of niet doet/kan. En wil ze dat ik of papa hetzelfde.doet als wat zij doet.

Schommelen? Mama ook. 'Wiepwap' (de wip) papa ook. Lees ik een boekje voor waarbij de hoofpersonage drinkt/slaapt/fietst dan zegt ze bij alles 'Yuna niet' of juist 'Yuna ook' en niet alleen met lezen maar met alles wat ze ziet op.een dag. Yuna, mama gaat even plassen, douchen, lezen. Dan zegt zij dus steevast 'Yuna ook'of 'yuna niet'. En net zolang totdat je haar antwoord hebt gegeven. Grappig maar dus ook vermoeiend soms.

Het meest lastige vind ik nog dat je haar geen seconde los kan laten of ze rent met een noodgang weg. Zit ik nog in het peuterbadje is mevrouw al bij een Duits gezin op de handdoek gaan zitten, of aait ze ergens een baby. Vandaag rende ze zelfs een trapje af om naar de wiepwap te gaan, ik kon haar nog net aan haar zwembandjes trekken voordat ze headfirst op de stenen lag. Ik vind het heerlijk om twee weken bij haar te zijn en elk dag met haar te spelen. Maar toch stiekem ook wel heerlijk als ze even twee uurtjes paapies doet, zoals ze zelf haar middag slaapje noemt. Even een momentje voor mama...

PS. Tips tegen wegloop gedrag zijn trouwens welkom.