Snap
  • Mama
  • Gezond

Partiële mola zwangerschap

Het gesprek bij de arts. Het is een partiële mola zwangerschap. Nog geen rust, een nieuwe achtbaan is begonnen.

Maandag 22 mei 2017 Afspraak UMC 15.00 uur

We zitten in de wachtkamer van het UMC, weer eens een ander ziekenhuis. Een mevrouw, arts gynaecoloog in opleiding komt ons ophalen. We hadden eigenlijk een afspraak bij een andere arts, maar deze heeft veel uitloop dus zij helpt ons. Prima. Ze komt goed en vertrouwd over. Ze legt een en ander uit:

Na de bevalling was het vermoeden dat er sprake was van een mola zwangerschap, omdat mijn placenta er zo vreemd (druiventros) en groot uitzag. Een volledige mola zwangerschap komt vaker voor dan een partiële (gedeeltelijke) mola zwangerschap. De volledige is bij 1 op de 2000 vrouwen. Dan groeit de placenta wel, maar er groeit geen vrucht. Je wordt dan ook gecuretteerd. De partiële mola zwangerschap komt bij 1 op 20000 vrouwen voor. De partiële mola zwangerschap heb ik dus gehad. Hoewel je normaal gesproken ziet dat er dan een afwijkende placenta groeit en een foetus groeit. Maar het hartje van de foetus stopt dan met 12 weken of eerder al met kloppen en dan word je gecuretteerd. Echter zijn wij vele malen verder gekomen in de zwangerschap. 18 weken al en het hartje was nog niet gestopt. Dus dat is nogal uniek te noemen. Ze willen nu het HCG hormoon controleren. Normaal gesproken gaat dit gelijk uit je bloed als je bevallen bent. Bij een mola zwangerschap zien ze dat het nog lange tijd in hoge waardes aanwezig blijft. Ze gaan nu wekelijks bloed prikken om te kijken of deze waarde goed zakt. Zakt deze niet of zien ze weer een stijgende lijn dan betekend dit dat er zich toch weer blaasjes aan het ontwikkelen zijn. Dit kunnen kwaadaardige tumoren worden. Als dit zo is krijg je chemotherapie om dit te verwijderen. Dit komt in 2% van de gevallen voor. Een laag aantal, maar zoals Jaco zegt ik sta er niet verbaasd van als het bij jou zo is. Normaal gesproken word je gecuretteerd met een mola zwangerschap in welke vorm dan ook. Aangezien dat bij mij uitzonderlijk niet gebeurd is, weten ze niet goed wat nu te verwachten. Dus nu elke vrijdag bloedprikken en een belafspraak om te kijken hoe het gaat. Dat dit weer gebeurd bij een eventueel volgende zwangerschap die kans is 1 tot 2 %. Wij hebben weer stof tot nadenken en verwerken.

In Nederland worden alle mola-zwangerschappen geregistreerd bij het Academisch Ziekenhuis in Nijmegen. Zo hopen artsen meer te weten te komen over deze zeldzame aandoening. De gynaecoloog meldt ook uw gegevens bij deze registratie aan omdat de HCG waarden uit Nijmegen leidend zijn voor de behandeling. Het UMC zal het totaal HCG in het bloed bepalen. Nijmegen onderzoekt ook het bloed. Hieruit komen andere waardes, welke vel nauwkeuriger zijn of er nog blaasjes aanwezig zijn in het bloed. De waarde van Nijmegen daar wordt nagekeken of het allemaal snel genoeg daalt. Deze waarde moet onder de 2 komen. Het is als het ware net als vetten. Je hebt totale vetten (getal Utrecht) en je hebt verzadigde en onverzadigde vetten. Nijmegen kijkt naar de verzadigde vetten. Dit getalletje moet dus goed dalen. 

Ik krijg nog een lichamelijk onderzoek. Ze voelt nog wat stuwing in mijn borsten, maar het is lang niet meer zoveel als toen ik net bevallen was. Ik heb er ook weinig last van gehad gelukkig. Ook krijg ik een inwendig onderzoek met een eendenbek en echo. Ze verteld dat ze verbaasd is over hoe goed mijn baarmoedermond eruit ziet zo kort na de bevalling. Op de echo ziet ze dat de baarmoeder nog wel wat vergroot is, maar dat is normaal zo kort na de bevalling. In de rechtereierstok ziet ze nog veel blaasjes en die is ook nog wel echt vergroot. Ik heb daar achteraf ook nog het meeste last van gehad. De linkereierstok ziet er beter uit, hoewel die ook nog wat vergroot is. Voor nu lijkt er geen reden van zorg.

Hierna ga ik nog even bloedprikken. Gaan wij wat eten en dan weer op weg naar huis.