Papa, jij bent jarig, toch?

Onze dochter van 3 had het ontdekt! Papa was jarig!

Nu moet jij op de stoel en gaan wij zingen! Leuk!

Stevig hield ze het been van papa vast en werd er gezongen. `Nu moet je er wel af hoor` zei ze na het lied want het was allemaal wel heel erg spannend! Die grote ogen die opkeken naar die toch al zo grote papa op dat o zo kleine stoeltje van haar.

Gaan we nu taart eten... oef... dat had ik gelukkig in huis! Dus we hebben heerlijk een taartje gegeten! En dan nu de cadeautjes! Uhm... die had ik dus niet gekocht... een tekening, een knutsel.. ik had ze bewaard voor de komende viering van de verjaardag met kerst..

Niet zo handig dus want onze dochter heeft gelijk, jarig is jarig! En daar horen eigenlijk slingers, ballonnen en cadeautjes bij!

Daar stond ik dan met mijn goede bedoelingen van vieren op een mooie rusitge dag met mooie samen gekochte cadeau`s en een zelf gebakken appeltaart... Nou ja, dat gebeurt me dus niet weer!

En wat deze verjaardag betreft; Natuurlijk gaan we hem vieren met heel veel familie en met mooie werkjes! En dan is onze kleine dit vast al weer vergeten en wil papa het mij vast ook vergeven...