overwachts zwanger! Wat moet ik doen?

Mijn borsten deden ontzettend pijn, ik heb daarvoor een afspraak gemaakt bij de huisarts want ik wist niet wat het kon zijn, ik slikte de pil dus kwam niet bij me op dat we eventueel zwanger zouden kunnen zijn. Dezelfde op vrijdagdag kon ik nog bij de huisarts terecht en onderzocht mij, hij wist het ook niet, hij vroeg aan mij of ik zwanger kon zijn, ik zei daarop nee ik slik de pil dus dat lijkt me sterk. De huisarts wou dat ik bloed liet prikken want ik was ook heel bleek. Dezelfde dag nog bloedgeprikt en maandag was de uitslag er. Eenmaal thuis was ik ontzettend aan het twijfelen of ik toch maar voor de zekerheid een testje ging doen want ik had een onregelmatige cyclus (altijd al gehad ondanks de pil) Toch maar naar de winkel gegaan en een testje gekocht.

S'middags om 13.00 moest ik plassen en deed ik dus de test, binnen 1 minuut was het al duidelijk 2 streepjes. Ik wist het even niet meer en belde gelijk naar de huisarts en die zei dat ik het dit weekend nog moest vertellen aan mijn partner want de huisarts wou maandag al antwoord wat we gingen doen. Ik was helemaal in paniek en kon alleen nog maar huilen, heb huilend een vriendin gebeld en die is gelijk naar me toe gekomen, ze was tot einde van de middag bij me gebleven zodat ik uit kon huilen, want ik heb altijd wel een kinderwens gehad, alleen mijn partner heeft altijd geroepen geen kinderen te willen, ik was zo ontzettend bang om het te vertellen aan mijn partner, ik was zo bang dat hij me in de steek zou laten als ik zou zeggen dat ik het wou houden. 

Einde van de middag naar mijn partner gegaan met lood in mijn schoenen ik durfde eigenlijk helemaal niet bij hem naar binnen te gaan maar toch gedaan. Ik was binnen en zei tegen mijn partner we moeten praten ga alsjeblieft even zitten. Hij dacht dat ik het uit ging maken en zei heb ik iets verkeerds gedaan? Wil je me niet meer? of wat? Als er iets is komen we er wel uit! Ik zei gelijk nee dat is het niet lieffie en ik begon te huilen, hij trooste me en zei wat is er aan de hand dat je zo overstuur bent, ik zei sorry ik ben zwanger en begrijp het ook niet hoe het kan. Hij schrok er erg van, maar vroeg gelijk wat ik wou, ik zei ik weet het niet want ik was bang voor zijn reactie als ik zou zeggen dat ik het wou houden. Ineens zei hij ik sta achter je wat je ook beslist maar mocht je het willen houden zou ik wel met je willen trouwen ik weet dat jij dat niet wil maar dat wil ik heel graag. Ik zei ik wil nadenken want ik weet het niet meer en ik vertrok weer naar huis.

Zondags ben ik pas weer naar hem toe gegaan en hij had gekookt voor mij, erg lief van hem maar ik kreeg geen hap door me keel. Ik zei ik heb nagedacht en ik zou het willen houden maar ik ben bang dat je me in de steek gaat laten, hij zei heel lief nee hoor ik ben er voor je en we komen er samen wel uit maar dit betekend wel dat we gaan trouwen dan. Ik zei ja maar geen heisa of wat dan ook klein en simpel want geld hebben we niet aangezien er een kleine komt. Maar we moeten eerst samen gaan wonen alleen ging dat nog niet op het moment we hadden alle 2 maar een kleine bovenwoning, mijn partner heeft als een gek gereageerd op allemaal woningen van de bouwvereniging. Dezelfde dag zijn we nog naar mijn moeder, mijn vader, zijn ouders geweest om te vertellen dat we zwanger waren en ze reageerde allemaal vol trots gelukkig.