7 jaar geleden
Overleven met angststoornissen
Mijn blog gaat over mijn leven met angststoornissen en toch een zo "normaal" leven proberen te lijden.
hallo allemaal,
Dit is mijn eerste blog en vind het best spannend. Ik lees hier veel verhalen over andere levensverhalen en vond het is tijd dat ik ook van me af ga schrijven misschien zet het voor mij dingen in perspectief.
Eerst mijn situatie in het kort ik ben een vrouw van 28 jaar ben 13 jaar samen met mijn man waar ik inmiddels 2 prachtige kinderen mee heb 2 jongens van 3 en 1. Ik werk 4 dagen in de week en probeer daarnaast ons huishouden te runnen en tussendoor leuke dingen te doen met mijn gezin.
Het klinkt allemaal zo mooi en dat is het ook maar helaas zit er ook een rauw randje aan ik kamp namelijk al 14 jaar met 2 verschillende angststoornissen namelijk hypochondrie en emetofobie.
Met deze blog en misschien meerdere zal ik stukjes vertellen hoe het is om dit te hebben en hoe ik hier mee probeer om te gaan in mijn dagelijks leven ( dat is namelijk soms nogal een uitdaging vooral met 2 kinderen erbij).
Het is allemaal begonnen 14 jaar geleden nadat ik geslaagd was van de middelbare school die zomer ben ik ingestort en voor het eerst in therapie gegaan helaas volgde er in de jaren en er nog veel meer.
Djara
Het was voor mij enorm moeilijk om deze keuze te maken en dan ook nog eens 2x. Ik heb ook jaren gezegd ik wil geen kinderen maar op een gegeven moment kwam toch de wens voor een kindje. Ik heb er lang over nagedacht veel over gepiekerd maar uiteindelijk toch de stap genomen. Toen ik de test positief zag was er meteen paniek oh nee nu is het zo en wat nu en je snapt het met 6 weken ongelofelijk misselijk geworden maar gek genoeg kon ik het dragen. Heb echt wel angst gehad maar niet hoeven spugen gelukkig. Mijn wens voor een kind was groter dan mijn angst voor overgeven. Mijn advies voor jou is zet alles voor jezelf op een rij alle voordelen en nadelen van een kindje en daarbij de zwangerschap dan kom je erachter of je bereid bent om het te doorstaan hoe moeilijk en zwaar het is. Bedenk wel dat de zwangerschap niet het ergste is ik heb het ook moelijk met het feit dat mijn kinderen zelf ziek kunnen worden
Anoniem
Hoi Djara, ik heb gelijk een vraag voor je. Hoe heb je ervoor gekozen om kinderen te nemen, terwijl je emetofobie hebt? Ik heb dat namelijk ook, en daardoor altijd gezegd dat ik geen kinderen wilde. Mijn vriend wilt wel erg graag kinderen, en ik nu ook maar eerlijk gezegd ben ik zo bang... Misschien kun jij me hiermee helpen.