Overleven met angst deel 4

Diezelfde middag zat ik nog bij de huisarts en godzijdank nam ze me serieus dat moet je ook maar afwachten tegenwoordig.

Ze heeft me doorgestuurd naar een speciale psycholoog die gespecialiseerd is in angst. Hier ging ik 2x in de week heen het was zwaar en heel vermoeiend. De angst voor overgeven die kan ik wel redelijk aan dat is op het moment niet het ergste maar de hypochondrie vind ik het zwaarst. De hele dag denken dat je kanker hebt (in mijn geval 2 soorten borst en baarmoeder) is dood vermoeiend. Inmiddels heb ik alle in en outs gelezen over deze ziektes. Ik denk oprecht dat er geen site is die ik niet gelezen heb. De hypochondrie is heel erg geworden sinds ik moeder ben. Ik ben zo bang om ze niet te zien opgroeien of nog erger dat ze me niet zullen herinneren. 

Met deze blogs hoop ik dat er meer moeders of vrouwen zonder kinderen zich herkennen in mijn verhaal en zich niet alleen hoeven te voelen zoals ik me al heel lang voel. Mijn man is mijn steun en toeverlaat maar 100% begrijpen kan hij het ook niet omdat als je het zelf niet voelt je eigenlijk geen idee hebt. Mensen beseffen niet hoeveel tijd het opslokt, hoe je in strijdt bent met je gedachtes en hoe moeilijk het is om alles wat " normale" mensen doen ook te doen. Nu werkt internet ook niet mee tegenwoordig kun je alle ziektes opzoeken en je hebt altijd wel 1 symptoom. Toen het op het ergste was zocht ik soms wel 6 uur per dag naar ziektes.  Dat heb ik inmiddels wel onder controle ik zoek niet meer op internet. Ik heb het gelukkig niet met mijn kinderen. Door hun ben ik wel hulp gaan zoeken. Dit wil ik niet doorgeven aan hun en ik wil ze zo goed en kwaad als dat kan ze zorgeloos opvoeden. Tot nu toe gaat dat goed maar ik heb nog een lange weg te gaan. 

Ik ben weer aan het opkrabbelen en ik heb veel vertrouwen in de hulp die ik nu krijg. 

Ik zal meer blogjes maken over mijn dagelijks leven hoop dat jullie het "leuk" vinden om te lezen. Mochten er mensen vragen hebben of gewoon verhalen delen graag ik luister graag en kom graag in contact met anderen. Zo kunnen we ons soms misschien minder alleen voelen.