Snap
  • dystrofie
  • pijn
  • familie
  • Familiebanden

Opa & oma-dag op school: bij ons was er niemand 😢

"Ik voel me soms zo'n slechte mama"

Mijn leven heb ik altijd ingewikkeld gevonden. Iedere familie maakt keuzes en soms denk je dat ga ik later anders proberen te doen. Ik wil niet te diep ingaan op wat ik heb ervaren ivm dat dit vrij te lezen is.


Bij de geboorte van t kwamen ze na een dag uurtje op de koffie in het ziekenhuis. 

En toen we thuis kwamen stond mijn moeder ergens op de camping en verzorgde het avondeten. Heel erg lief.

Ik heb niet zoveel met mijn ouders. Hun maaktte de keuze veel werken kinderen naar opvangen en in het weekend draait het om visite en de kinderen mogen daar niet bij zitten want het zijn volwassenen gesprekken.

Hierdoor had ik toen ik een kind wilde en uiteindelijk ook kreeg goed afgesproken ik zou niet graag heel veel werken. Of als ik veel werk Dat jij als papa dan thuis bent. Want ik was vaak moe na een schooldag en moest ik door en wil dat anders doen. Ik heb periodes paar uur gewerkt. Maar door m'n handicap werk ik nu niet. Helaas ben ik 100% goedgekeurd dus nergens recht op met een uitkering. Maar heb brief ingeleverd en wil het nog eens proberen. 


Ik wil altijd iedereen te vriend houden. Heb nooit veel vrienden gehad en dacht dat ik daar niet goed genoeg voor was. Nu komt het ook echt deels door mezelf. Ik snap vrouwen niet, zeg gewoon wat je denkt en doe gewoon leuk voor elkaar.


Terug naar mijn ouders. 

Na het koken in de kraamweek zijn ze op zomervakantie gegaan en hoorde ze amper.

Had van hun de kinderwagen gekregen echt heel fijn. En na de vakantie kreeg t iets kleins ( weet niet meer precies wat maar niet handig iets volgens mij)

En dan hoor of zie je ze eigenlijk niet. Ik probeerde veel te videobellen. In de langere vakanties mocht t 2 nachten komen slapen. En ipv leuke dingen doen gaan ze dan boodschappen  halen. Kan hij spelen met het speelgoed Dat er is. En nu die wat ouder is staat er vaak zo'n nieuw klein doosje lego klaar. Want dan kan die zelf spelen.


Nu hebben wij sinds een jaar dochter t erbij. En hier begint mijn knoop in mijn buik over wat deel ik.. want hierboven zitten nogmeer moeilijke dingen maar laat ik maar privé.

Het mooie meisje van 1 loopt en heeft nog niet echt oren. Maar is een schat. Slaapt goed. Kan in de avond wel eens komen en kan vroeg wakker zijn dat weet je nooit.


Grote T wilde niet meer zonder T logeren die 2 nachten waren al naar 1 want hij wilde niet alleen maar dingen doen zonder plezier. En kleine t mocht nooit mee, totdat grote t zei dan ga ik ook niet. Dus uit eindelijk met gepuf en gekreun toch kleine t ook een nacht naar opa en oma. Beiden kinderen waren nog nooit zo lief geweest. Ze hadden van 4u ene dag tot 10u volgende dag waarvan laatste anderhalf uur in auto. Alles was goed gegaan maar dit wilden ze niet meer.


Er zitten hier nog allemaal dingen tussen maar goed


Zoals ik al eerder schreef had mijn man even moeilijke avonduren maar soms is dat nodig. Het eerste weekend begint en ik ga kapot van de pijn door het weer. Ik kon niks zonder dat de tranen bleven rollen. Ik bel m'n ouders dan tijdens het eten en geef het aan. Enige antwoord dat is vervelend ( waar is het we springen in de camper komen naast je staan en helpen waar je kan. Al is het maar voor een paar uur helaas.


We zijn afgelopen week netjes op visite geweest. Man amper geslapen door die werkdiensten. En ik door de pijn blijven gaan. Soms moet je het er voor over hebben.

Dag gehad veel bijzondere dingen maar wees wijs. Grote t heeft lego en zakgeld gehad. Kleine t ??

Heb er later wat van gezegd en moest maar tikkie sturen. Maar gaat mij om iets anders.


De volgende vakantie staat weer voor de deur. Wat te doen, hoor ook graag meningen van anderen.

Ze staan met camper, zonder ander verkeer, half uur rijden verderop. Je doet er meestal 45 tot uur over. 

Kleine t heeft gewoon haar opvang dagen behalve op feestdag dan extra vrij. En de dagen die ze heeft zijn heel makkelijk keer af te melden of op andere dag te zetten.

Grote t is alle dagen vrij en gaat vooral lekker buiten spelen( hopelijk) 

Nu willen ze dat ik grote t een dag kom brengen ( niet te vroeg want ze moeten uitslapen) en dan uur of 6 weer ophalen. Dan kan die daar bij campingspeeltuin wat spelen. Hij krijgt weer het doosje met lego. En als hij het heel graag zou willen mag die daar zwemmen en kijkt ze toe hoe die dat doet.

Omdat wij nooit camperen vindt grote t het nog steeds leuk, en er zijn altijd cadeautjes.

Nu mag kleine t niet komen. De laatste keer dat we ze zagen zeiden ze minimaal tot ze 2,5 jaar is... ze is nu net 1. Ze is dus oprecht niet welkom.. ze vinden het niks zo'n baby.


Nu heb ik zoveel moeite met alles. Dit is natuurlijk mijn verhaal en geen wederverhaal.


En omdat we zijn familie niet zien blijf ik zo vasthouden en bang om kwijt te raken. Laatst was opa oma dag op school en er was dan voor grote t niemand en voel mij dan echt slechte mama.



Giesje71's avatar
1 jaar geleden

jeetje wat erg dat de familiebanden zo zijn, wel herkenbaar ik had geen contact met mijn ouders en manlief zijn ouders zijn al overleden dus hier ook geen opa en omas op school jammer genoeg. Nu we zelf drie (bonus)kleinkinderen hebben probeer ik alles uit de kast te trekken om een goede oma te zijn voor ze en mijn man opa en volgens mij lukt het aardig ook al maken wij natuurlijk ook wel fouten want daar ben je mens voor.

Meerling's avatar
1 jaar geleden

Wat erg hoe de familie over jullie denkt, maar houd 1 ding goed jij bent geen slechteoeder

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mamazonderbeen?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.