Op vakantie

Zaterdag 4 mei 2024
Vandaag gaan we op vakantie naar Turkije. Het was nog even spannend of deze vakantie wel door zou kunnen gaan want Donny heeft in het ziekenhuis gelegen omdat hij niet meer wilde eten en drinken door de buikgriep. Gelukkig heeft hij vandaag al een paar dagen geen koorts meer en drinkt hij weer normaal. Qua eten is hij nog kieskeuriger dan dat hij al was, maar hij eet weer voldoende en dat is het belangrijkste. 
Doordat Donny net ziek is geweest en in het ziekenhuis heeft gelegen, twijfelen we of we wel moeten gaan. De reden dat we toch besluiten te gaan is dat er in principe anders bijna altijd wel een reden is om niet te gaan. Donny is en blijft door zijn transplantatie kwetsbaar en er kan altijd plotseling wel weer iets zijn, ook als we bijvoorbeeld ergens op vakantie zijn. Ook mede omdat hij weer ¨de oude¨ is en we denken dat hij ook veel plezier daar zal hebben besluiten we te gaan. 

Rond 8.15 uur vertrekken we van huis. We halen eerst mijn vriend zijn dochter op bij haar moeder want zij gaat ook met ons mee. Haar naam is Chelsea, is 10 jaar en zij en Donny zijn heel gek op elkaar. We vliegen vanaf Düsseldorf dus we moeten eerst anderhalf uur rijden voordat we bij het vliegveld zijn. De rit naar het vliegveld verloopt prima. Donny horen we niet. Als we op het vliegveld zijn, checken we in (dit kon bij de maatschappij waarmee we vlogen niet vooraf), geven we de bagage af en lopen we naar de controle. Alles gaat vrij vlot. Ze doen totaal niet moeilijk over de flesjes medicatie die ik in mijn handbagage heb en ze vragen niet om een medicijnverklaring. 
Als we door de controle zijn halen we wat te drinken en te eten. Donny wil sinds hij ziek is geweest vrijwel alleen nog maar croissants eten en dat vind ik voorlopig even prima. Ik ben allang blij dat hij überhaupt weer eet.
Rond 11.30 uur lopen we naar de gate. We worden met een bus naar het vliegtuig gebracht. Als we uit de bus stappen, staan we voor het vliegtuig. Donny vindt het erg interessant om de vliegtuigen te zien. Ook vindt hij het erg leuk dat hij via de trap het vliegtuig in kan lopen (hij vindt trappen sowieso erg interessant). 

Als we in het vliegtuig zijn, zoeken we onze plekken en gaan we zitten. Donny vindt het nog steeds allemaal leuk. In het vliegtuig is het een krijspaleis van huilende kinderen en baby´s en daar lijkt hij een beetje van onder de indruk te zijn. Achter ons zit een dreumes die constant heel hard huilt. Lijkt me heel vervelend als Donny dit ook gaat doen, maar ga er niet vanuit. Ik ben zo benieuwd hoe het vliegen gaat. Ik verwacht goed, anders was ik er ook niet aan begonnen, maar je weet het natuurlijk nooit. Deze vakantie heb ik ook juist geboekt (2 weken voordat we vertrokken, dus echt last minute) omdat het zo goed met hem gaat en ik hem heel erg graag mee wilde nemen op vakantie. Om 12.30 uur gaan we de lucht in (iets later dan gepland). Tijdens het opstijgen kijkt Donny een filmpje en zodra het vliegtuig los is van de grond valt hij meteen in slaap.
Het eerste uur van de vlucht slaapt hij. Als hij daarna wakker wordt, speelt hij met zijn auto´s, eet en drinkt af en toe wat en tekent in zijn kleurboek. Na ruim 3 en half uur gevlogen te hebben, gaan we landen. Tijdens het opstijgen viel Donny in slaap en had hij geen last van zijn oren. Gelukkig heeft hij dat tijdens de landing ook niet gehad. Hij heeft de hele vliegreis geen kik gegeven. Als we uit het vliegtuig lopen, regent het keihard. Gelukkig lijkt het weer de rest van de week wel goed te worden. 

We gaan met een taxi naar het hotel. Als we in het hotel zijn, checken we in en brengen we de spullen naar de kamer. Mijn vriend voelt zich niet lekker en moet spugen als we op de kamer zijn. Hij voelt zich al 2 dagen niet helemaal fit en lijkt nu dan ook echt ziek te zijn en duikt zijn bed in. Ik ga samen met Donny en Chelsea het hotel verkennen. Helaas kunnen we niet naar buiten want het regent nog steeds erg hard. Nadat we hebben gekeken wat er binnen allemaal in het hotel is, gaan we eten bij het buffet.

De volgende ochtend is het heerlijk weer. Vol zon en 25 graden. We ontbijten en gaan daarna even spelen bij de speeltuin en naar het zwembad. Mijn vriend is helaas nog steeds ziek en lijkt ook buikgriep net als wat Donny had te hebben. Hij heeft ook geen eetlust. Jammer dat hij net uitgerekend nu ziek moet zijn op vakantie. Ik hoop maar dat ik en Chelsea het niet ook gaan krijgen en hebben het gelukkig ook niet gehad. Aan het eind van de ochtend komt hij naar ons toe bij het zwembad en voelt zich wat beter. 

In principe verloopt elke dag hetzelfde. In de ochtend lekker ontbijten, daarna even spelen bij de speeltuin en de rest van de dag liggen (nou ja... relaxed liggen lukt niet met een peuter) op het grasveld achter het zwembad. Het fijne van dit hotel is dat er een groot grasveld is waar we op kunnen liggen. Op die manier hebben we alle ruimte en liggen we heerlijk rustig een stukje bij anderen vandaan. Heerlijk vind ik dat. Ook heel fijn omdat ik voor Donny een potje voor onderweg bij me heb. Hij kan dan rustig poepen en plassen zonder dat andere mensen er last van hebben. In de middag gaan we altijd lunchen om vervolgens daarna weer naar het zwembad te gaan. Rond een uur of 2/ half 3 doet Donny zijn middagdutje bij het zwembad. Dit heeft hij elke middag gewoon gedaan op 1x na niet. Superfijn en dit had ik eigenlijk niet verwacht. 

Aan het eind van de middag gaan we weer even spelen bij de speeltuin en drinken we daarna wat bij het strand. Daarna gaan we meestal eerst douchen en eten en soms gaan we eerst eten en voordat we naar bed gaan pas douchen. Dan ligt iedereen lekker schoon en fris in bed. Mijn vriend is de eerste paar dagen niet helemaal lekker maar daarna is hij gelukkig ook weer helemaal beter. Donny vermaakt zich heel erg goed. Hij speelt in het zwembad, in de speeltuin, voetbalt op het grasveld, eet elke dag een ijsje, wel alleen verpakt ijs (soms 2) en verder eet hij iedere dag alleen maar croissants, brood met boter en stukjes kaas. De hele vakantie leeft hij daar op. Hij eet daarvan wel genoeg. Hij werd voordat hij buikgriep kreeg al steeds kieskeuriger met eten, maar spande daar in Turkije helemaal de kroon. Gelukkig kreeg ik er iedere dag ook nog wel een zakje knijpfruit in. Dit had ik meegenomen van thuis omdat ik niet wil dat Donny in Turkije gesneden fruit eet omdat hij door zijn transplantatie kwetsbaar is voor voedselinfecties. 

Op zaterdag 11 mei moeten we in de ochtend 5.15 uur opstaan, omdat we om 8.00 uur alweer terug naar huis vliegen. We gaan zo laat mogelijk naar het vliegveld zodat de kinderen zo lang mogelijk kunnen slapen. Als we op het vliegveld aankomen is het heel erg druk. Ook nu doen ze weer niet moeilijk over de (vloeibare) medicatie die ik bij me heb en hoef ik weer geen medicijnverklaring te laten zien. Ook het vliegen gaat weer heel erg goed. Donny heeft weer geen last van zijn oren en kan zich prima vermaken. Wel moet hij 2x poepen en dat is in een vliegtuig best een uitdaging om hem dan te verschonen in een kleine wc. Donny poept en plast bijna altijd op het potje maar in het vliegtuig heb ik hem voor de zekerheid toch een pamper om gedaan.
Ik ben blij dat Donny en wij natuurlijk ook zo hebben kunnen genieten van deze vakantie en iedere keer als hij nu een vliegtuig ziet of hoort dan zegt hij ¨mama, er in¨.... Voor herhaling vatbaar dus...