Op je 17e jaar een dochter krijgen. En nu lukt het ons maar eens mooi!

Op een jonge leeftijd, waarin je zelf nog zoekende bent naar wie je bent en wat je wilt, werd ik zwanger van een meisje. De situatie met de vader was niet optimaal. Ik was 15 weken zwanger toen ik het ontdekte. 

Toen ik de eerste echo kreeg, was ik zo geschokt en tegelijkertijd bewonderde ik het kleine 'wondertje' in mijn buik. Ik woonde bij mijn moeder, waar we met zijn 6e woonden. Er kwamen veel reacties op me af, zoals: "Je kan het maar beter laten weg halen. Hier kan je geen goede toekomst door krijgen." 

Voor mezelf had ik de keuze al gemaakt. Ik laat mijn baby niet weghalen! Ik wist meteen dat ik er alles aan zou doen om voor haar te kunnen zorgen.. Met boze reacties om me heen, heb ik mijn baby alsnog niet weg laten halen.

Ik kreeg mijn 'wondertje' in november 2013!

Op mijn middelbare school kreeg ik goede begeleiding. Daar heb ik dan ook mijn diploma behaald. Vervolgens ben ik met mijn meisje in een tienermoeder tehuis gaan wonen. Hier ben ik gaan groeien en heb ik zoveel kunnen leren waardoor ik op de juiste weg terecht kwam met mijn dochtertje. 

Vervolgens ben ik op mijn 18e jaar samen met mijn dochtertje in een huisje gaan wonen, in een klein dorp waar mijn vader woont.

Inmiddels is zij 6 jaar. Gaat ze naar school en heeft veel vriendinnetjes. Ik ben ook opnieuw naar school gegaan, heb mijn diploma behaald en werk in de zorg. Mijn plan is om nog door te groeien en verder te gaan leren, zodat ik mijn dochtertje en mezelf nog meer kan bieden dan ik al heb.

Met trots kan ik zeggen dat ik blij ben waar ik nu sta en dat ik boven de oordelen sta die ik jaren lang heb gekregen. Want hé, het lukt ons maar eens mooi! En wat ben ik dol gelukkig met haar.