Oops, i’m pregnant...
Mijn eerste blog! Yes! (Ik hoop dat ik interressant genoeg ben..)
Mijn man en ik hadden net een huisje gekocht, en een paar maanden later ondekte ik in oktober dat ik zwanger was.
Geheel onverwachts, maar wel erg blij.
Beide ouders hadden wel op onze hard gedrukt dat we eigenlijk moesten trouwen volgens onze Chinese tradities. Wat wij eigenlijk niet heel erg vonden.
Want we hadden al een tijdje over trouwen. En we wisten allebei waar onze relatie naar toe ging: huisje, trouwen, kinderen.... het was alleen ietsjes eerder dan verwacht...
ik had zelf graag een zomerbruiloft gewild, met prachtige scenes in een park en prachtige natuur om ons heen. Maar mijn zoontje was al in juni uitgerekend en noooo way dat ik met een dikke buik in een trouwjurk wou rond lopen.
Dus in alle haast hebben we een bruiloft gepland in januari 2017.
Ik had al veel stress aan mijn hoofd door de aankomende feestdagen die eraan zat te komen. Ik werk namelijk in de horeca branche en de nieuwe feestdagenmenu, promotie en alles zat eraan te komen. Ook waren we net bezig met het openen van een nieuwe restaurant. En daarvoor moest ik ook een nieuwe menukaart maken.. De stress zat hoog bij mij en mijn ouders
Gelukkig had ik een hele goede trouwlocatie gevonden met alles erop en eraan; van ceremonie, receptie tot diner.. en ook nog parkeerplaatsen die vlakbij de plek van het moment!
Ze konden veel en alles regelen voor me.. het enige wat ik moest doen was het draaiboek, gasten en uitnodigingen.. (die uitnodigingen waren een drama... ze waren wel te laat... en verkeerd..)
En natuurlijk de jurken...
Ideaal gezien moest ik een traditionele Chinese rode jurk aan voor de avond.. maar vind dat maar ergens in onze prachtige kaasland..
al in al wel een prachtige pastel roze jurk kunnen vinden met een lange sleep... het was niet rood, maar paste perfect bij mij. tot op de dag van het uiteindelijk pasdag natuurlijk..
Want ja, de baby bleef groeien. En ondertussen was ik 3+ maanden verder en met 4 maanden zwanger ging ik trouwen.. van alles moest een maatje meer..
En mijn trouwjurk had ik wel kunnen vinden. Thank God voor de inrijgsysteem... anders had ik nooit in mijn jurk gepast!
Ik voelde me al dik, en mijn borsten hielpen niet mee.. ze bleven maar groeien... zucht..
Over mijn bruiloft lees je in de volgende blog meer...