3 jaar geleden
Ook al is jouw wereld nog maar zo klein
Niets is normaal meer
Iedere donderdagochtend breng ik je naar het kinderdagverblijf. Vanaf de eerste minuut dat je 's ochtends wakker bent, ben je vrolijk. Oké niet helemaal waar, vooral als je papfles op is. Ook dit is een moment waar ik me als jouw mama nog even aan vast wil houden. De dag starten in bed. Ja ook als ik al klaar ben om te gaan werken. Niet beneden, maar lekker op het grote bed even verder rustig wakker worden. Waar dus snel een tijd komt dat ook deze fles komt te vervallen en we dus beneden aan de ontbijttafel zitten. Ach ook wel weer gezellig. Terug naar het kinderdagverblijf. Je zit lachend op je stoeltje als mama de autodeur open maakt. Je lacht nog meer als ik mijn mondkapje op zet. Gelukkig lief meisje is jouw wereld nog maar zo klein. Gelukkig begrijp je niet wat er gebeurt en kun jij daarin nog niets missen. Meestal hebben we het geluk dat er niemand aan de deur staat. Ik geef een korte overdracht op de deurmat en 9 van de 10 keer zijn dat de woorden: 'geen bijzonderheden'. Ik vang altijd graag een glimpje op van de manier waarop jij contact maakt met alles en iedereen om jou heen. Deze mama maakt dus gewoon een praatje met de pedagogisch medewerkers. Ondertussen geniet ze vooral van jou en je andere kleine maatjes. 1 in het bijzonder. Een jongetje nog wel. Ongelooflijk hoe je naar hem kan lachen. Papa was al gewaarschuwd door jouw juffen haha. Maar jeetje lieve allemaal ik begin het gewone normale leven wel te missen. Jouw ontwikkeling waar ik zo trots op ben, wil ik graag delen. Juist met mensen die we altijd zo vaak zagen en nu opeens niet meer of vele malen minder. Nog even en dan ben je geen baby meer. Deze mama hoopt meer dan ooit op verbeteringen. Beste corona, nu is het mooi geweest en hopen we op een tuinfeestje als onze kleine meid 1 wordt. Dat wij vol trots mogen kijken hoe jij van jouw taart smult, jouw handjes de lucht in slaat bij Hiep, hiep, hoera want ook dat gaat jou goed af en dat we gewoon gezellig eens wat mensen over de vloer hebben. Ach en anders gaan we maandenlang net zoals de kraamvisite verdeeld je verjaardag vieren. Vieren zullen we het! Ik sluit 'm af met het ophaalmomentje vandaag bij het kinderdagverblijf. Jouw papa was daar! Een smile van oor tot oor. Je beste en trouwe vriend. Als eerste in papa's armen, deed je zijn mondkapje af. Inderdaad Nova het is toch maar een gek ding en jij wilde even goed de lach op papa's gezicht zien...
Hopelijk komt er een tijd dat we afscheid kunnen nemen van mondkapjes en dat wij niet na hoeven denken over bezoekjes, verjaardagen vieren en noem het maar op.
Zo tot dusver mijn corona-geklaag weer.
Liefs Kimberly
<iframe frameBorder="0" src="https://www.mamaplaats.nl/iframe/badge.html?u_id=249591&b=large" style="width: 193px; height: 193px;"></iframe>