Onze dag was een waargebeurd sprookje

Morgen is het zover! DE dag 17-02-2017.

Vandaag ben ik vrij en heb ik nog zó veel te doen, heb voor de zekerheid een checklist gemaakt..

1, Nagels. 2, Schoonheidsspecialiste. 3, Naar het restaurant om de bedankjes en tafelkaartjes af te geven. En als laatste; naar de trouwlocatie om de USB met muziek te controleren.

In die volgorde heb ik alles afgewerkt. Het was nog even stressen want op een of andere manier speelt de USB de nummers achterste voren af, dus voor ons nummer 1, was nummer 3 op de USB.

Afgesproken om even langs mijn ceremonie meester te gaan, uitgelegd en haar op het hart gedrukt dat ze dus moest beginnen bij nummer 3 en zo naar beneden moest werken.

Volgen jullie me nog..? Mijn ceremonie meester gelukkig wel.

Het is al weer in de avond als mijn vriend, toekomstige man, thuis komt.. hij komt zijn spulletjes pakken om bij zijn moeder te gaan slapen. Ik heb gevraagd of ik alleen mocht zijn de dag van te voren omdat ik in mijn eentje wilde tutten. Natuurlijk vind vriendlief dat niet erg, een avondje wodka op de bank met zijn moeder zal hij vast gedacht hebben!

De dag is aangebroken.. Gelukkig heb ik goed geslapen.

Op mijn gemak spring ik onder de douche en borstel ik mijn haar. Ik had besloten om mijn eigen make-up te doen, dus dat deed ik als volgende. Ik hoefde gelukkig niet bang te zijn dat mijn wimpers niet wilde lukken, want ik heb eergisteren nep wimpers voor een keertje laten zetten. Voor zo’n speciale dag moeten mijn wimpers natuurlijk wel goed zitten, dat begrijp je wel!

Tessa, mijn kapster, ook één van mijn getuigen, is op tijd om mijn haar te doen, ook dat lukt in één keer en het zit prachtig!! Tijd om mijn jurk aan te doen. (Gelukkig ben ik er nog steeds verliefd op)

De bel gaat, de fotograaf is er! Een kleine Fotoshoot vind plaats bij mijn kaptafel, een geweldig mooi ding!

Het is zover, met kriebels in mijn buik doe ik de deur open.. en daar staat hij, de liefde van mijn leven, met zijn mooie pak en mijn mooie boeket in zijn hand, hij geeft mij een kus.

Voor het huis zie ik een dikke Range Rover staan, “verrassing!” zegt hij. Wat een lekkerding hè? Hij heeft mijn lievelingsauto geregeld, zonder dat ik het wist.

Tijdens onze grote Fotoshoot op een prachtige locatie in het plaatsje Hoeven, moet ik heel nodig plassen. If a girl got to go, she’s got to go, right?

Met mijn panty van 6 DEN is dat makkelijker gezegd dan gedaan kan ik je vertellen. Je kan het al raden, in mijn panty zat een ladder, een ladder met hoofdletter L!

Gelukkig had ik een reserve in mijn To Go Bag gestopt. HA! Iedereen altijd maar zeggen dat ik TE voorbereid ben hè? Alleen had ik er niet over nagedacht waar ik de panty moest omwisselen.. uiteindelijk stond ik dus in het bos, bij de auto in mijn blote kont terwijl mijn toekomstige man mijn bruidsjurk omhoog houdt, mijn panty aan te trekken… Heel charmant!

Na die hele ervaring mogen wij naar onze trouwlocatie rijden, het geweldige mooie Mauritshuis in Willemstad.

Al onze gasten staan daar te wachten, ze kijken allemaal zó verliefd naar ons.. Hoe kan het ook anders? We zien er prachtig uit samen!

De ceremonie verloopt erg grappig en emotioneel, onze verhalen zijn mooi in het geheel verwerkt door onze trouwambtenaar, ze heeft het werkelijk waar fantastisch gedaan, petje af hoor!

Na de ceremonie willen we uiteraard nog met alle gasten op de foto, allemaal te gelijk maar ook allemaal apart! Mijn kaken doen nog steeds pijn van het lachen kan ik je vertellen, maar het was zeker de moeite waard.

Met zijn alle lopen we naar het restaurant om de hoek, waar de beste gastvrouw staat te wachten met champagne en natuurlijk wodka! Het etentje kan beginnen!

Tijdens het etentje wilde ik mijn boeket naar de dames gooien, wat heb ik mij rot gelachen om de foto’s zeg! Ik kan met volle overtuiging zeggen dat iedereen het boeket wilde vangen!

Wat hebben wij genoten en wat zijn wij verwend op onze mooie dag.

Vanaf nu ben ik mevrouw Smolinski.

Kijken jullie mee op Facebook?

https://www.facebook.com/byemiliesmolinski/