Ons suikervrije leven

Al eerder schreef ik over het suikervrije avontuur dat ik samen met mijn man en kids ben aangegaan. Na 40 dagen écht zonder suiker te hebben geleefd, zijn we inmiddels aanbeland bij de zogenaamde 80/20 regel. 80% suikervrij, 20% toch en beetje zondigen. Okay, ik zal eerlijk zijn. Wij zitten op 75/25. Toch ook ontzettend netjes. Want weet je wat het is? Wij willen heel graag suikervrij eten, maar onze omgeving gooit roet in het eten. Nee, dat bedoel ik niet negatief. We kunnen immers 'nee' zeggen tegen alles waar suiker inzit. Onze eigen verantwoording toch? Maar wij hebben voor ons gezin een grens en die geven we ook duidelijk aan. En ik weet, met deze opmerking krijg ik geheid de suikermaffia over me heen. En dat boeit me niet. Want ik ben enorm trots op hoe wij het doen en de positieve effecten op ons gezin.

Laat het me uitleggen: onze omgeving weet van ons suikervrije 'dieet'. We krijgen veel vragen over hoe we dat doen met twee kleine kinderen en waarom we het doen. We hebben zelfs enkele vrienden en kennissen aangezet om ook suikervrij te gaan eten. Maar soms dan heb je van die momenten dat het hele suikervrije gebeuren me even gestolen kan worden. Mijn man en ik kunnen makkelijk nee zeggen, maar onze kinderen blijven kinderen. Zo hadden we laatst een kinderverjaardag en we kwamen net op het taart-aansnij-moment binnen. Mijn kids zien die enorme slagroomtaart en juist, dan willen zij een stuk. En dan mogen zij ook een stuk. Grappig is dat beide kids aanvielen op de taart, maar allebei na twee happen niet meer hoefde. Ik kreeg van mijn dochter een hapje taart en brrrr.... vreselijk zoet. En toen we van de week in het mooie 's-Hertogenbosch waren, wilde onze zoon dolgraag een Bosschebol. Prima, dan mag hij die. Werkte hij (en wij ook) voorheen met het grootste gemak een hele Bosschebol naar binnen, nu hoefde hij na een kwart bol niet meer. Mijn man en ik hadden ook een hapje op, maar het was zo vreselijk zoet, ik kreeg er zelfs hoofdpijn van. Met z'n drietjes kregen we die bol echt niet weg. 

Mijn man en ik vinden dat wanneer we een verjaardag hebben of het een speciale dag is, we best wel wat suiker mogen. Zo hadden we met Pasen een klein zakje paaseitjes (ruim de helft hebben we weggegeven) en staan er croissantjes en hagelslag op tafel. Dochterlief vond bij oma in de tuin een enorme chocolade paashaas. Ze trok het papiertje eraf en zette haar tandjes in de haas. Ze vond het lekker, maar na een paar knabbeltjes gaf ze spontaan haar haasje aan mij. Ze wilde hem niet. Zoonlief heeft zijn haas nog steeds niet aangeraakt en vraagt er geeneens om. 

Onze bijna-kleuter zit op de peuterspeelzaal en mag gewoon eten en drinken wat de andere kindjes ook krijgen. Met uitdelers hetzelfde. Gelukkig zijn bijna alle uitdelers gezond, beleid van de psz. Bijna-kleuter mag zelf over twee weken uitdelen en heeft zelf zijn traktatie bedacht: een suikervrij knijpfruitje. Die vindt hij heerlijk. Top! En spelen onze kindjes buiten en iemand deelt een snoepje uit? Dan mogen ze ook echt wel een snoepje. Omdat wij als ouder dus vinden dat onze kinderen ook mogen genieten. Maar zoals je kunt lezen, hebben mijn kinderen niet meer zoveel behoefte aan suiker als eerst. Ze geven dit ook zelf aan. 

Sinds we suikervrij, of noem het suikerarm, eten, merk ik positieve effecten bij mezelf en mijn gezin. Ik heb geen hoofdpijn meer, voel me fitter, heb meer energie, slaap beter en eet gezonder en bewuster. Ik kan genieten van smaken die ik eerst niet proefde. Ik loop bewuster door de supermarkt. Inmiddels weet ik heel goed wat ik wel en niet kan pakken. Ik merk dat er steeds meer suikervrije producten op de markt komen. Zo heb ik bijvoorbeeld een heerlijke suikervrije leverworst gevonden. Groot succes bij onze Diva, zij is er dol op. En ook heeft een bekend Frisssdrankmerk een suikervrije variant en ook de Hallo Supermarkt heeft suikervrije sappen van eigen merk in het assortiment. 

Maar eerlijk is eerlijk, soms is het gewoon heerlijk om eens lekker 'los' te gaan. Op een feest drinken we een colaatje, wijntje of biertje, gaan we uit eten dan genieten we van wat we bestellen. En als we eens een drukke dag hebben gehad en geen zin hebben om uitgebreid te koken, dan trekken we gewoon een blik soep open, bestellen een pizza of halen een frietje met saus bij de friettent. Moet kunnen. 

Conclusie: suikervrij eten is voor ons een groot succes, op de manier zoals we het nu doen. We slapen allemaal beter en hebben meer energie. We eten bewust, genieten van wat we eten en af en toe zondigen we gewoon. Omdat we vinden dat het kan. Wij voelen ons hier goed bij en blijven het zo doen. En de zelfgemaakte ontbijtkoek waarvan ik er 2 a 3 in de week maak, kunnen mijn kids echt niet missen. Want 'Mama, dat is de allerlekkerste koek die ik ooit heb gegeten', aldus bijna-kleuter. Nu nog ff oefenen voor de suikervrije verjaardagstaart en appeltaart voor de vierde verjaardag van onze bijna-kleuter!