_Omdat ik je zo mis_

Stil. 

Stil zit ik hier even. 

Met buikpijn, buikpijn van het missen. 

En waarom vandaag zo veel meer dan gister? Ik weet het niet. Maar het is oke. Ik neem even de tijd voor dit verdriet. 

De hele dag ben ik bezig geweest, van alles verzonnen om te doen. Want dat is een goede manier om even niet te voelen. 

Maar nu mag het even wel. Zometeen sta ik op en pak ik mijn dag weer op. Maar nu laat ik het verdriet er nog even zijn. 

Want ik weet zeker dat de wereld met jou zoveel mooier zou zijn. Het is zo jammer dat het leven voor jou niet oke zou zijn. Dat weet ik en dat snap ik. Maar ik voel heel iets anders.

☆♡