Ode aan mijn lijf maar eigenlijk voor every body

In de uitgaanstijd heb ik je flink op de proef gesteld. Veel stappen, weinig slaap, de nodige borrels en de ongezonde happen ook niet te vergeten the day after. Altijd wel heel sportief geweest, van dagelijks aan de gewichten hangen tot hardlopen, insanity, body pump en body combat. Alles wat maar sporten is daar houd je wel van. En toen ineens kreeg je geen alcohol meer binnen, kwam er vrijwel geen suiker in je en kreeg je 80% van de tijd mega healthy eten omdat er een sterke kinderwens was.

1 maand later was het dan zover. Je voelde anders aan van binnenuit en je vertelde mij iets wat nog niemand mij vertellen kon. De wens om mama te worden was in vervulling gegaan. Je straalde, was sterk en liet me flowen en glowen. Ik vond je eerder nog nooit zo stralend en knap als toen. En het jaar daarop gaf je mij weer dezelfde flow en glow want toen groeide het tweede wondertje ook weer in jou met dezelfde kracht, liefde, kwetsbaarheid en vertrouwen.

Lieve jij, buitenkant, karkas, mijn looks, heilige tempel, lichaam, emballage, mijn huisje vol liefde je hebt veel meegemaakt en wat ben ik trots op je. Trots dat je mij in leven houdt en mij alive laat voelen. Dat je mij naar plekken brengt en mij laat voelen. Dat je mij altijd aangeeft wat er aan de hand is en mij niet in de steek laat. Dat je laat zien hoe de jaren verstrijken en je met de tijd mee ontwikkelt. Trots dat je onze kinderen hebt gedragen en je littekens hebt achter gelaten als herinnering. Het is mijn roadmap to happiness. Het heeft me zoveel moois gebracht. Het bracht me naar nu. Een leven waarin ik kan zeggen dat ik ultiem geluk ervaar. Want ja de struggles zijn real en hard maar de ups zijn high en liefdevol. Intens en geweldig tegelijkertijd.

De 2 grootste geschenken op aarde mochten 9 maanden in je wonen met de grootste zorg en bescherming.

Bedankt lieve jij, lichaam, heilige tempel, ik houd van jou. Met al je striae en losse huid. I earned my stripes and I am a hell of a lot proud of it🦁