2 jaar geleden
Nu het nog zonder barcodes kan...
Want zoiets kleins lijkt straks ineens zoveel minder vanzelfsprekend ben ik bang...
Gezellig samen even een ochtendje winkelen om daarna samen gezellig een kopje koffie te drinken in de stad. Het is zo vanzelfsprekend om dit te doen. Als kind zijnde was dit vaste prik als we met mijn mem gingen winkelen. Spontaan even ergens aanschuiven voor koffie met wat lekkers.
Toen ik net thuis kwam bekroop mij het gevoel ineens dat dit straks voor zoveel mensen niet meer zomaar kan. Niet meer spontaan even weg, even ergens zitten, gewoon even lekker er opuit. Straks zitten we met onze telefoons paraat om die vaccinatiecode of testbewijs te tonen. Is alle spontaniteit verdwenen door het rare virus wat ons al bijna 2 jaar in zijn greep houdt.
Er ontstaat een vreemde, bijna enge vorm van tweedeling in de maatachappij waar ik mij raar bij voel. Er is geen goed of fout in deze discussie. Geen juiste keuze naar mijn idee want aan beide kanten klampen de voor en nadelen zich aan het besluit vast.
Wat zou ik graag weee terug willen naar hoe het was. Naar dat spontane, dat normale en vooral dat saamhorige waar wij met z'n allen zo goed in zijn.. Wat zou ik graag een kind opvoeden in een wereld waar alles weer normaal en vanzelfsprekend is en waar je weer spontaan die kop koffie kunt halen. Zonder die ene barcode die laat zien of je gevaccineerd of getest bent. Gewoon terug naar het oude normaal...