Nothing but your memories

Hij klonk wat in de war en ik hoorde treurigheid in zijn stem.

Ik was net op werk aangekomen en zat zoals elke ochtend beneden een kopje koffie te drinken met mijn collega's, toen ik zag dat ik een aantal oproepen had gemist. Ik wilde gelijk terugbellen, op dat moment werd ik direct weer gebeld door mijn man. Ik nam op. Hij zei mij na enige aarzeling wat hij zojuist had gehoord.

Zijn directe collega, vader van 3 kinderen is vannacht overleden.

Ik schrok en wist even niks uit te brengen. Mijn man had veel contact met deze collega en beschouwde hem ook als een vriend. Ze schelen 1 jaar in leeftijd. Elke week carpoolde ze samen. Gisteren had zijn zoontje zijn A diploma gehaald. Hij kon er maar niet over ophouden. Zo trots was hij. Vannacht om 02:00 was zijn zoontje van 7 wakker geworden van het harde onweer, de kletterende regen en de lichtflitsen die volgde. Hij was naast hem in bed gaan liggen om hem om vervolgens nooit meer op te staan.

Ik krijg gelijk een brok in mijn keel. Wat verschrikkelijk voor dit gezin. 3 kinderen van 2,7 en 9 hebben ineens geen vader meer. De jongste is net zo oud als mijn jongste nu.

Dit zet mij gelijk met beide benen op de grond. De gezellige ochtend koffie krijgt gelijk een grauw randje.

Ik leef mee met dit gezin. Met zijn vrouw die nu alleen hun kinderen moet opvoeden. Met deze kinderen die geen vader meer hebben. Ik kan me alleen maar voorstellen hoe zoiets zou moeten voelen. Als ik kijk naar mijn gezin. 2 mooie dochters van 2 & 6 en een lieve man, kan ik me niet eens bedenken hoe het zou moeten gaan als ik er ineens alleen voor stond. Dit is echt iets waar je niet aan wilt denken, maar toch onbewust doet.

Hoe kan het dat sommige mensen gaan slapen en nooit meer wakker worden? Vredig voor de persoon in kwestie maar niet voor de mensen die hij achterlaat. Zodra ik ophang, open ik mijn mapje met afbeeldingen. De laatste foto die ik maakte was van mijn dochters die samen op de schommel zaten en gierde van de pret. Gistermiddag. Wat een geluk en zaligheid. Een warm gevoel vult mijn hart gevolgd door een diepe zucht.

Misschien maakte deze vader gisteren ook wel een mooie foto van zijn kinderen. Samen, toen ze naar het afzwemmen van zijn middelste zoon gingen. Trots en compleet als gezin. Hoe verschrikkelijk dat ze nu nooit meer compleet zullen zijn.

Geniet van elke dag, geniet van elk moment, laat de mensen van wie je houdt weten en voelen wat ze voor je betekenen, want het kan zomaar eens de laatste keer zijn.