6 jaar geleden
Nooit meer uitslapen? En andere clichés...
Internet staat vol met hoe je verandert als je moeder wordt, hoe weinig tijd je hebt voor jezelf en hoe je leven op zijn kop staat, maar...
Klopt dat wel? In deze blog mijn ervaringen als kersverse mama met een dochtertje van nu 3 weken.
#Hoezo zou ik nooit meer op bed kunnen ontbijten? Ik deed dat eigenlijk nooit, jakkes, m'n hele bed vol kruimels die je dan 's avonds weer tussen je tenen terugvindt. Nu ontbijt ik al 3 weken lekker in bed, gezellig met man en baby, heerlijk!
#Waarom zou ik nooit meer uit kunnen slapen? Ja, de kleine wordt rond half 8 wakker, dan voed ik haar en vallen we beiden lekker weer in slaap. Sinds 3 weken kom ik niet voor 10en m'n bed uit, heerlijk!
#Waarom zou ik niet meer met vriendinnen kunnen stappen? De kolf is aangeschaft en dochterlief accepteert een flesje, zonder morren, als ze maar eten krijgt ;-).
#Wie zegt dat je diepzinnige gesprekken met je partner kunt vergeten? Een baby slaapt gemiddeld 20 uur per etmaal, die van ons in ieder geval wel, dus tijd zat voor ons 2en. We zitten dan ook geregeld heerlijk samen in de tuin.
#Snap niet waarom ik niet meer voor mezelf zou kunnen shoppen; vandaag nog schoenen gekocht, vorige week een auto. En ja, dit was met baby. Ze lag heerlijk te slapen, zelfs bij de dealer gaf ze geen kick en hebben we er 5 uur over gedaan.
#Nachten doorslapen voorbij? Ook hier niet van toepassing, manlief wordt sowieso niet wakker en ikzelf moet een wekker zetten, want het hummeltje slaapt het liefst ook 7 uur achter elkaar (we zijn dan ook gestopt met het zetten van een wekker).
#Dat je geen film of serie kan kijken zonder te huilen vanwege je weke moederhart? Geen last van.
#Eten koken, ook zo'n ding... Ja dat kan gewoon nog hoor, mensen, bij ons in ieder geval wel.
Zo kan ik nog wel even doorgaan... Conclusie van mijn verhaal?
- Ofwel hebben wij een voorbeeldig dochtertje? Hebben wij heel veel geluk (dat sowieso natuurlijk met ons lieve meisje)?. Ik besef me heel goed dat het ook anders kan gaan, dus no offense. Ik wilde alleen wat tegenwicht bieden aan al die blogs die stellen dat er zoveel verandert. Je zou bijna niet aan kinderen beginnen als je sommige blogs leest...
- Ofwel ik ben te nuchter?
Anyhow, het enige wat écht veranderd is, is dat ik er een extra verliefdheid bij heb! :-)
D_iana
Haha, geniet ervan want hoe ouder ze worden hoe meer ze handenbindertjes worden met nog een eigen willetje ook. Maar iedere leeftijd heeft zo zijn charme. En ik ben het met je eens; al die doemverhalen zijn nergens voor nodig.
Anoniem
Heb 3 kinderen (tussen de 9 jaar en 11mnd) en bij alle 3 vond ik de echte babytijd ook wel meevallen. Vanaf een maandje of 6-8 moeten ze meer ritme krijgen qua slaapjes enz (zie raken van slag als je geen ritme geeft). Eerste hapjes beginnen dus even melk geven wanneer je baby dat wilt word vervangen door eten op etenstijd, kruipen, bewegen tijdens luierverschonen (achter blote billen aan moeten gaan) nu ben ik zelf toch echt een stuk meer bekaf aan het einde van de dag dan toen mijn jongste nog een mini baby was. En bij de andere 2 trouwens ook. Net als 's ochtends voeden en dan nog even samen doorslapen? Dat kan over een paar maanden ook echt niet meer. Dan heb je een hyper baby die de wereld wilt ontdekken. Hopelijk is je kleine dan ook zo makkelijk door even in een box te willen. Want ik moet gelijk vliegen en springen als ik uit bed kom om mijn docher voor te zijn. Die kan ik echt geen minuut alleen laten en probeert dan nog maar eens te douche met een kleine kruipster die alles in d'r mond propt! Geniet van deze tijd dat je baby is waar je d'r achter liet :p misschien weer een drama antwoord maar doe mij maar liever 2 baby's van 1mnd dan 1 aanstaande dreumes ':D