Nog steeds onderweg
Werken aan mij zelf
Voor de miskraam ging het ook al niet top. Ik was veel op zoek naar wat voor mij werkte. Maar ik vond het niet. Ik voelde mijn masker stukje bij beetje af brokkelen. Mijn filter en voor mijn gevoel mijn kracht.
De missed abortion rukte dat filter en het masker af. Ik voelde en voel mij kwetsbaar. Voor het hele gebeuren had ik al een traject opgestart om te kijken of ik mogelijk autisme of adhd zou hebben. Beiden komen namelijk in mijn familie voor. Van de week een tweede gesprek gehad. En deze mevrouw was heel duidelijk... Je hebt beide niet. Je bent hoogsensitief en introvert.
Eind november heb ik nog een advies gesprek. Maar ze was heel stellig. Ene kant verbaasd het mij niet. Dan de andere kant wil ik het gewoon niet. Want dan moet ik dus echt anders mijn leven inrichten. Moet ik mij dan kwetsbaar opstellen... Gaan mensen mij geloven? Vinden ze dat allemaal geen onzin dan... Zo stond ik er zelf toch ook in... HSP...
Tja het verklaard wel een hele hoop. Ik herkende mij er ook in. Dus nu maar aan het lezen hierover... Een het accepteren hiervan.... Bijna 40... Maar nog steeds op ontdekking over wie ik ben....
En ondertussen ook bezig voor een derde... Het blijft toch een harte wens.