7 jaar geleden
Nog steeds emotionele rollercoaster
4 maanden geleden voor het eerst moeder geworden. Alleen de emotiole rollercoaster lijkt nog niet te verminderen.
Mijn zoontje is inmiddels al 4 maanden oud. Geniet elke dag weer van mijn lieve mannentje. Kan me geen leven meer zonder hem voor stellen. Ik wist niet dat moeder worden zo mooi was. Ik voel me echt gezegend dat ik dit mag mee maken (aangezien het zwanger worden niet makkelijk was)
Maar soms het lijkt wel alsof die emotionele gevoelens niet minder worden.
Ik weet niet of iemand het herkent maar een reclame waar een moeder de liefde laat zien voor een haar kind. En ik huil mee. Mooie filmpjes ik lig in tranen. Mooie liedjes ik hou het niet droog. Zo was ik helemaal niet haha.
De ene week worstel ik met gevoelens over me lichaam hoe die is veranderd na de zwangerschap. De andere week worstel ik met gevoelens over hoe me leven is veranderd ( je vrijheid, zomaar overal heen gaan met vriendinnen enzo. Jullie kennen het wel) en weer een week erna kan ik me geluk niet op en hou ik van alles om me heen. Soms kan het per uur wel eens verschillen !!!
Dit begon allemaal bij me zwangerschap die emoties maar had eigenlijk wel verwacht dat het na de bevalling wel ging afnemen.
Of zal dit allemaal nog te maken hebben met het "ontzwangeren"?
Anoniem
Ik herken het heel erg. Alleen is het bij mij erger geworden toen ik ook weer ging werken. Nu na 9 mnd zou ik denken dat ik ontzwangerd zou moeten zijn maar het is alleen maar erger geworden.. Inmiddels heb ik toch maar contact opgenomen met de huisarts. waarschijnlijk ligt het bij mij ook aan alle verschillende ballen die ik hoog moet houden (mama zijn, werken, mezelf zijn) en moet ik mijn nieuwe balans gaan vinden... hier krijg ik nu hulp bij van een psycholoog.
Anoniem
Nou ik geloof niet dat het bij het ontzwangeren alleen hoor hoor. Ik ben inmiddels moeder van een dochter van 5,5 jaar en net 3 jaar en heb het nog steeds. Ik was zo nooit en het gaat gewoon niet over. Bijvoorbeeld laatst nog, mijn dochter mocht met zwemmen een badje verder en ik moest al huilen. Om zoveel kleine dingen en ik schaam me er een beetje voor om met die simpele dingen al te huilen. Ik ga me proberen er bij neer te leggen dat dit (voorlopig) niet meer weg gaat.
Anoniem
Hier nog altijd.... Nooit echt minder geworden na 6 jaar :-) heb er zelf geen moeite mee gelukkig kan om de stomste dingen een brok in mijn keel eb waterige ogen krijgen.
Judith Evelien
*breektevenin* @ Daphne: wat grappig dat jij dat ook met dat liedje van Woezel & Pip hebt!! Ik schreef er n blog over...Check dit: http://www.mamaplaats.nl/blog/128-allerbeste-vriendje