6 jaar geleden
Nog meer stomme vragen en opmerkingen?
Komt er al een tweede? Is het geen tijd voor een broertje of zusje? Je dochter wil een zusje.
Dank je wel voor je bemoeienis, maar houd alsjeblieft op met dit soort opmerkingen.
Mensen dichtbij weten hoe ons kind tot stand gekomen is. Ja wij worden niet zomaar zwanger. Dat is moeilijk zat. Dat betekent heel veel ritjes ziekenhuis, met een kind dat ongepland ergens gedumpt moet worden. Hallo buurvrouw wil je oppassen zodat ik bezwangerd kan worden? Dat betekent altijd mensen die weten dat je bezig bent met zwanger worden. Nooit de verrassing, kijk een positieve test. Ik heb de mensen dichtbij hard nodig in het mentaal zware traject. Het is fijn dat mensen er voor me zijn en zo meelevend. Daar ben ik dankbaar voor. Dan de mensen verder weg.
De moeder van de peuterspeelzaal, met baby op rug, ik met peuter op mijn rug. Ze wordt groot, ze moet van je rug, dan kun je een tweede kind maken. Dankjewel. Ten eerste is het onzin, ten tweede je kent me niet. Niets liever zou ik zwanger willen zijn. Dat ligt niet aan de peuter op mijn rug. Helaas weet je onze situatie niet, houd alsjeblieft je mond!
Op kraambezoek tegen mijn dochter. Wil je ook een zusje? Zegt ze ja. Nou laten we naar de supermarkt gaan, tussen de zout en de zwarte peper kopen we de zusjes. Of tussen de braadworst en het brood een broertje. Was het maar zo makkelijk!
Of doodgewoon ergens op bezoek, wanneer komt de tweede? Nemen jullie nog een tweede? Is het geen tijd voor een tweede z het gat er tussen wordt wel erg groot.
Deze mensen kennen mijn pijn niet. Kennen mijn situatie niet. En soms zou ik willen dat ik gladde schouders heb. Of het als iedereen op de normale manier een kind kon krijgen. Of.... Eigenlijk weet ik het niet. Het is zoals het is. De wachttijd is minimaal 6 maanden nog. Hoe kom ik die door?
Breintje
En de mensen die wisten hoe onze zoon verwekt was, die dachten er heel simpel over “het is toch al een keer gelukt?” Wat het verder met je doet of wat een enorm geregel het is, daar staan ze niet bij stil en krijg je maar moeilijk aan hun verstand. En dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst. Wens jullie heel veel kracht toe.
Anoniem
Ook Herkenbaar! Ik heb ook eens te horen gekregen dat ik niet zo erg moest/moet willen... dan komt t vanzelf ... en dat van mensen die dus wisten hoe lang ons traject was met vele tegenslagen Pijnlijk! Fijn dat je toch een dochter hebt gekregen! En toch sterke met het dealen met de grote kans dat het bij 1 blijft
Anoniem
Zooo herkenbaar..... ook bij ons was het een heel lang traject om een tweede te krijgen. Weinig mensen wisten van de vruchtbaarheidsproblemen die bij mijn man speelde . Ik werd soms helemaal gek van die opmerkingen.. een van de ergste dingen was op kraamvisite zijn en dan te horen krijgen als je de baby vasthoudt : “staat je goed. De oudste wil het ook “(en dus een paar uur daarvoor er achtergekomen te zijn dat de behandeling mislukt is, maar dan gewoon je lach opzetten en op visite gaan) Helaas vinden heel veel mensen het nodig om zich ermee te bemoeien....
Anoniem
Ik ben er, na zes jaar vechten en in de overlevingsstand, ook gewoon heel direct in. Afgelopen december zijn we eindelijk ouders geworden van ons grote mooiste wondertje, en al vrij snel kwam die vraag. Van mensen dichtbij, maar misschien nog wel vaker van mensen die ons, en ons traject, niet kennen. Ik ben inmiddels van mening dat juist die mensen maar eens wakker geschud moeten worden. Ik reageer daarom altijd dat onze dochter er zeker niet vanzelf is gekomen, dat het vele tranen heeft gekost en dat het eigenlijk uitzichtloos leek op het laatst. Dat het dus helaas niet vanzelf gaat en de kans op een tweede, hoe groot die wens ook is, waarschijnlijk nihil is. Jammer genoeg krijg ik dan vaak te horen dat die of die ook in die situatie zat en daar ineens ook ‘zomaar’ een tweede kwam. Of dat we ook gelukkig moeten zijn met in ieder geval 1.. zucht.. natuurlijk zijn we dat, misschien nog wel meer dan bij wie het allemaal als vanzelf en vanzelfsprekend gaat. Maar de wens naar een tweede kan net zo groot, of misschien (op een andere manier) nog wel groter zijn. Ik gun onze dochter het om als kind niet alleen op te groeien, om iemand te hebben waar je je jeugd mee deelt. Sterkte met wachten, dat de maanden maar heel snel zullen gaan en jullie alle geluk met je mee hebben!