Niets roze wolk..

Zo waar we 4 jaar geleden hoopten dat we zwanger mochten worden door pcos, zo zijn wij 3 jaar later gezegend met 2 prachtige zoontjes.

Love, hope & a little science, zo maakte wij onze eerste zwangerschap bekend. Zo blij dat wij mochten zijn dat het de eerste ronde gelukt was, zo moeilijk had ik het er mentaal mee achteraf, want ik moest blij zijn toch? Uiteraard, maar mentaal had ik mij erop ingesteld dat dit nog wel even zou duren..

Van een bezoekje aan de huisarts naar om de dag een bezoekje in het ziekenhuis, hormonen die alle kanten opvliegen door het gebruik van clomid en een inwendige echo werd wekelijkse kost. Onze eerste ronde was meteen raak, een klein mini mensje groeide in mijn buik. '

Om teleurstellingen te voorkomen had ik mij mentaal erop voorbereidt dat het traject wel even zou gaan duren, dus ergens kon ik  niet geloven dat de eerste ronde goed zou blijven gaan. Van het allerkleinste begin konden wij alles meevolgen met echo's. Een kloppend hartje, dat is wat wij wilde horen, en toch was ik niet gerust. Op naar de volgende de 12 weken echo als deze goed is dan heb ik rust. Gelukkig was alles in orde maar ook nu vond ik mijn rust nog niet, op naar de 20 weken echo.. en wat een voorbeeldige baby liet zich zien in mijn buik, zou ik dan nu eindelijk mijn rust vinden dat alles goed zou gaan?

40 weken later werd er een gezond zoontje geboren met de naam Mason en 1 jaar later kreeg ik de klap. Al die tijd heb ik op standje automatische piloot geleefd. Want ik mocht niet klagen, alles ging goed, de eerste ronde was raak, er zijn andere stellen die het moeilijker hebben, jullie hebben een gezond kindje dus ik moest maar blij zijn. 

Maar trust me, wat heb ik het hele traject onderschat, ook al was het meteen raak, ook al ging alles goed, ook ik mocht voelen wat ik voelde op dat moment alleen heb ik dat niet toegelaten. Zelfs toen Mason er was bleef ik de angst voelen dat ik hem kwijt zou raken en de gekste scenario's speelde zich af in mijn hoofd.

De nodige therapieën en extra ondersteuning tijdens mijn tweede zwangerschap hebben ervoor gezorgd dat ik veel meer heb kunnen genieten. 

Wat ik geleerd heb is dat elk gevoel er mag zijn, ongeacht de 'ernst' van een situatie, het is hoe jij je op dat moment voelt en het beleeft en daar is niets fout aan, en dat mag er zijn. Schaam je niet.

"Be gentle with yourself, you're doing the best you can."