7 jaar geleden
Niet zo goed weten wat ik moet doen.
We zijn trotse ouders van 2 jongens en 1 meisje! Even me verhaal kwijt.
hoi allemaal,
Ik ben moeder van 3 lieve kindjes.
Heb 3 mooie zwangerschappen gehad wel met bepaalde complicaties.
De bevallingen vielen ook reuze mee. Alleen de nasleep is een ramp :-(
Mijn eerste zwangerschap ben ik 40 kilo aangekomen, ik had zwangerschapsdiabetes waar ze vrij laat achter kwamen. Gelukkig is me zoon met 38.0 weken geboren 3500 gram en 55 cm.
De tweede zwangerschap ben ik 10 kilo aangekomen, had ik ook zwangerschapsdiabetes en streptokokken B bacterie. Bij deze had ik ook vanaf 25 weken veel harde buiken en met 35 weken in het ziekenhuis gelegen vanwege vruchtwaterverlies. Toch door mogen lopen en met 37.0 weken is onze 2e prachtige zoon geboren 3800 gram 53 cm bevalling van 4 uurtjes waarvan 1 minuut persen.
Na de bevalling was verschrikkelijk 1 nacht blijven 1 dagje thuis en toen werd ons kindje opgenomen met een suiker van nog maar 1.0 . Moest toen 3 dagen blijven. Daarna de rest van de kraamtijd thuis geweest en de kraamhulp was nog niet de deur uit en ons kindje stopte met ademen. Dus de verloskundige gebeld die woonde het dichtste bij en die heeft ons direct naar het ziekenhuis gestuurd en daar heeft hij het nog 3x gehad. Uiteindelijk kwam er uit dat hij heftige reflux had en elke keer stikte in zijn opkomende voeding. Na deze bevalling heb ik ruim 1.5 jaar gebloed. Allerlei onderzoeken en medicatie gehad maar niemand had een oplossing. Op eens was het weg en aantal maanden later was ik opnieuw zwanger.
De derde zwangerschap. 17 kilo aangekomen en ook weer de streptokokken B bacterie. Ons dochtertje is geboren met 36.0 weken door dat bij het toucheren per Ongeluk het vlies los is gekomen (had al 3cm tijdens toucheren).
Ze gedroeg zich prematuur dus moesten de eerste dagen blijven. En ook zij heeft reflux en heeft koemelk allergie. Ook na haar bevalling bloed ik al heel lang ze is nu 16 maanden en ik bloed in totaal al 15.5 maand.
Mijn man heeft aangegeven geen kindjes meer te willen. Ik kan me daar echt nog niet bij neer leggen ik ben 25 jaar jong heb nog een hele toekomst voor me. Aan de ene kant snap ik hem wel zo makkelijk is het niet geweest met de jongste 2 kindjes en elke keer ook zo extreem lang bloeden waar niemand een verklaring voor heeft.... echt al alle anticonceptie geprobeerd. Heb nu de prikpil en gewone pil samen maar zelfs dat is de oplossing niet om het bloeden te stoppen.
Ik weet het allemaal niet meer.... de optie om me baarmoeder te laten verwijderen ondanks nog een kinderwens begint steeds groter te worden.
Ik ben alle dagen moe, heb geen sex meer, ben veel humeurig En kan maar weinig van me kinderen hebben. Het enige wat ik denk is kan het nou niet is even over gaan. Even weer genieten van het intiem zijn. Maar helaas me lichaam laat me echt in de steek.
Sorry voor me lange zeur verhaal.
Anoniem
Dr Emanuel in t Spaarne ziekenhuis zou een antwoord kunnen hebben. Hij is specialist in Ashermann syndroom, dat is precies het omgekeerde (blokkade in baarmoeder) maar.misschien weet hij waar t vandaan komt? Succes en niet zomaar je baarmoeder verwijderen hoor je bent pas 25...
Linvdijk
Je baarmoeder verwijderen zou ik toch maar over nadenk want je komt dan gelijk in de overgang en met je 25 in de overgang komen wordt je ook niet blij van. Ik zou gewoon naar een ander ziekenhuis gaan. Zou vragen voor een verwijs brief naar België bv. Daar zijn ze veel kundiger als in Nederland.
Proudmom92
Ik heb hele dagen hoofdpijn en er gaat per week 2 doosje van 32 tampons doorheen :-( het is niet een klein beetje bloed maar net of je continu op het toppunt van de menstruatie bent. Met stolseltjes en buikpijn. Ben hele dagen moe en inderdaad heel humeurig omdat ik me niet fit voel.
Anoniem
Wat rot dat je al zo lang bloed en dat ze niet kunnen vinden waarom. Ik zou zelf nooit mijn baarmoeder er uit laten halen als het niet 'moet'. En al helemaal niet als er van jouw kant nog een kinderwens is. Dat is meteen definitief en ik zou daar niet mee om kunnen gaan. Ik herken wel dat je vriend niet nog meer kinderen wil. Ik heb altijd gezegd een groot gezin te willen van 5 kinderen als dat me gegund word. Mijn man wilde dat voorheen ook, maar wil het nu opeens bij 3 houden. Nu heb ik gelukkig nog twee zwangerschappen te gaan als het lukt, maar ik voel me er nu al rot over. Hoe veel last heb je zelf van het bloeden, naast dat het natuurlijk onhandig en vervelend is? Ben je daar humeurig van en heb je pijn? Of heeft je man er vooral last van omdat jullie nu niet intiem kunnen zijn? Sterkte!