Net bevallen en dan ziekenhuis in, ziekenhuis uit.

Lieve lezers,

Ik deel veel op Instagram. Heel veel. En ik deelde ook dat het niet zo lekker ging met mij en mijn gezondheid. Na vele lieve woorden, prive berichtjes wil ik toch vertellen wat er aan de hand is. In eerste instantie wilde ik het niet, maar ja ik denk dan ; waarom niet?

Buikklachten

Half maart kreeg ik ineens vage buikklachten. Op een ochtend om 06.00 ging het niet meer. Ik heb nog weten te wachten tot 08.00 uur. Dan kan je vanaf dan de huisarts bellen voor een afspraak te maken. Gelukkig kon ik om 09.00 terecht. Met mijn stomme kop heb ik nog auto gereden. Vanaf daar ging het al snel mis. Ik werd lijkbleek, de pijn werd erger en ik moest er bij overgeven. Ook kon ik absoluut niet stilzitten. Toen is er een ambulance gebeld om me naar het ziekenhuis te vervoeren. De huisarts dacht gelijk dat er iets met mijn eierstokken was.

Eenmaal in het ziekenhuis gekomen, ben ik naar de verloskamers gebracht. Nou 1 ding kan ik jullie vertellen, bevallen deed nog minder pijn. Er werden allerlei onderzoeken gedaan, zo ook een inwendige echo. Daarop konden ze niets zien. Althans, dat dachten ze. Ze zagen iets, maar dat werd algauw in de doofpot gestopt. Ze hebben nog wel gezegd dat het een verdraaide eierstok kon zijn maar dat wisten ze niet zeker.

” Bevallen deed nog minder pijn.”

Omdat ik ook al jaren last heb van darmklachten werd ik ook nog onderzocht door de internist. Uit mijn urine en bloed onderzoek kwam er uit dat het ook wel iets met mijn nieren te maken zou kunnen hebben. De nierfuncties waren wat verminderd en dit vonden ze gek ter vergelijking met mijn leeftijd. Na nog meer urine onderzoeken te hebben gehad zo ook thuis kwam daar niets meer uit. Op verzoek van de internist-endocrinoloog werd er in de tussentijd ook nog een darmonderzoek gedaan. Dit onder invloed van een diep slaapmiddel. Ik heb al eerdere darmonderzoeken gehad, en ik vond dit geen pretje. Maar met dit slaapmiddel heb ik er niks van meegemaakt en een fijne ervaring om op terug te kijken. Helaas kwam ook hier niets uit.

Er werd ook nog een CT-scan ingepland. Hiervoor moest ik een dag van tevoren een contrastvloeistof drinken en op de dag van kreeg ik een infuus met nog meer contrastvloeistof. Wat was dit gek zeg om te voelen! Je werd helemaal warm vanbinnen en ging als een golf door je lijf heen. Beginnend met je mond en eindigend bij je tenen. Bijzonder hoe snel de bloedsomloop gaat.

De uitslag

Een paar dagen later had ik een afspraak staan bij de internist-endocrinoloog om de uitslag te bespreken. Ik ging hier alleen naar toe omdat ik er vanuit ging dat hier niets uit zou komen. Helaas, of gelukkig., kwam er wel iets uit…

”Normale eierstokken (ovaria) zijn ongeveer 3 cm groot.”

Er zit namelijk een teratoom, van bijna 7cm groot op mijn linker eierstok. Toen ik dus die enorme pijnaanval had heb ik hoogstwaarschijnlijk een verdraaiing gehad van mijn eierstok. Deze is ook weer teruggedraaid. Vanwege de zwaarte omdat de tumor aan 1 kant hangt, is deze gaan draaien. De teratoom, of ook wel gezegd tumor, die kan dus ook draaien. In de tussentijd heb ik veel pijn en klachten gehad. De ene keer meer dan de andere keer. Deze tumor is over het algemeen vaak goedaardig, maar we weten het pas echt zeker als het door de patholoog is onderzocht. Deze teratoom kan ook kwaadaardig worden dus nog een reden om deze te verwijderen.

” Goedaardige tumor “

Na deze uitslag heb ik een gesprek gehad met de gynaecoloog. Hier werd ik niet zoveel wijzer van, wat ze wilden doen. Dus heb ik een second opinion gehad met mijn eigen gynaecoloog. Zij heeft ons (mij) ook geholpen met onze kinderwens. Zij heeft mij nogmaals onderzocht en deels was dit ook pijnlijk waarop haar medisch advies simpel en eenvoudig was. Het moet eruit. Het kan alleen maar negatiever worden, nooit positiever. Dan moet je denken aan nogmaals een verdraaiing van de eierstok, tot het afsterven hiervan, verdrukking van organen, complicaties bij een eventuele zwangerschap. Dus we gaan ervoor dat deze operatief wordt verwijderd.

”Allerlei soorten weefsel kunnen hier aanwezig in zijn, zoals haren, botten en talg.” 

De operatie

11 juni. D- Day..

Alhoewel dit niet mijn eerste operatie is, ben ik toch weer erg nerveus hiervoor. Niet op zich voor de operatie alleen, maar meer voor het herstel. Weer pijn, weer revalideren, weer afhankelijk zijn van, weer niet mobiel zijn..

De gynaecoloog heeft me verteld dat er goede kansen bestaan om mijn eierstok te kunnen behouden. Ze gaan eerst alleen de tumor proberen te verwijderen. Het is pas tijdens de operatie mogelijk om te beoordelen of alleen de tumor verwijderd kan worden of dat het noodzakelijk is de hele eierstok weg te halen. De gynaecoloog vertelde me dat ze de tumor zogenaamd gaan weg pellen. Ze doen dit door middel van een laparoscopische operatie. Er worden gaatjes gemaakt in de buik, dit scheelt, er zitten er al 4 dus hopelijk kunnen ze deze ook gebruiken. Ik hoop dat er geen open buik operatie nodig, dit kan wel gebeuren als er ineens een bloeding of iets dergelijks plaatsvindt. Al met al genoeg vragen en onwetendheid op dit moment. Ook moet ik 1 nachtje blijven om te kijken of er geen nabloeding optreedt. Een nachtje weg zonder mijn gezin, zal me ook zwaar vallen, maar goed ik denk dan weer , gelukkig is het dan maar 1 nachtje. 1 dag van tevoren hoor ik de tijd van de operatie, maandag 10 juni dus!

Herstel

Gelukkig heeft Mitchell 1 maand vakantie vanaf 8 juni, dus dan kan hij mooi voor onze jongens zorgen. Ik mag namelijk niet tillen en mijn herstel forceren, dus ik moet rustig aan doen. Dit zal me zwaar vallen, omdat ik niet graag afhankelijk ben en me dan gauw te veel of ”schuldig” voel. Ook dit is weer een stukje acceptatie en een leerproces voor me. Zelfs na zoveel operaties gehad te hebben..Gelukkig staat Mitchell altijd voor me/ons klaar dus we gaan er gewoon voor met zijn allen en het komt uiteindelijk wel weer goed.

” Dit is weer een stukje acceptatie en een leerproces voor me. ”

Steun

Bedankt voor al jullie lieve berichtjes, reacties en woorden! Ik lees ze allemaal, het reageren moet ik nog beter onder de knie krijgen. ;-) Laatste tijd wat minder actief geweest overal vanwege griep. Maar het gaat nu weer veel beter dus jullie gaan me weer vaker zien op Instagram!

Heel veel liefs,

Karine