Nederlands leren

Na een eerste ontmoeting om nooit te vergeten loop je gezellig Chinees kletsend aan mijn hand mee naar de auto. Daar ga je, bijna 6 jaar heb je in een kindertehuis gewoond en nu loop je gewoon aan mijn hand mee naar buiten, op weg naar een nieuw avontuur. Als ik zeg dat we naar de auto gaan praat je me na en je zegt 'auto'. Na mama is dit je eerste Nederlandse woordje. In de auto zit je lekker te snoepen van een cakeje en we leren je mama, papa, Daan, oma en Natasja. Als je ons napraat zeg ik goed zo en direct daarna hoor ik je zeggen 'goed zo'. Binnen een uur nadat we je ontmoet hebben zijn dit al je eerste woorden. En eigenlijk gaat dit zo verder. Vanaf heden hebben we een papegaai in huis ;)

Ik gebruik bij de dagelijkse handelingen ondersteunende gebaren die ik ook gebruik voor je gehandicapte broer. Zo proberen we je zoveel mogelijk duidelijkheid te geven. In de avond skypen we met je broers en zussen thuis en ook die namen oefenen we direct. Je zwager heet Roel en je bevestigt toch een beetje ons vooroordeel dat Chinezen de letter 'r' niet goed kunnen zeggen want je blijft hem consequent 'Loel'  noemen. We moeten er erg om lachen en je lacht heerlijk met ons mee. Je bent niet bang om woorden verkeerd te zeggen en je babbelt verder heerlijk Chinees. Je geniet van alle aandacht en je leert dagelijks nieuwe woordjes Nederlands. Gelukkig hebben we in China telkens een tolk bij ons. Hij kan jou elke dag vertellen wat we gaan doen zodat de dag duidelijk is. We merken dat je daar erg behoefte aan hebt en dat begrijpen we. De tolk vertaalt ook wel eens wat jij aan het vertellen bent. Op een gegeven moment tillen we je buggy de hoteltrap op en je roept enthousiast iets in het Chinees. De tolk schiet in de lach want je zei: "lekker comfortabel zo!" Je hebt humor!

Na de eerste week in Wuhan vliegen we naar Beijng. De tolk heeft je uitgelegd dat je nog niet naar huis gaat, maar eerst nog een week in een hotel in Beijing bent. Heel handig, in het vliegtuig kun je gewoon zelf zeggen wat je wilt eten en drinken. Wij stuntelen wel in het Engels met de stewardess ;) Ook in Beijng hebben we regelmatig een tolk en hij heeft al snel door dat we een intelligent baasje hebben gekregen. Ook hij vertaalt de belangrijkste dingen voor jou en voor ons. Eindelijk, na ruim 2 weken China, vliegen we naar huis. De tolk laten we achter dus nu moeten we het doen met de Nederlandse woordjes en handen en voeten. Op het vliegveld bij de gate gaat het mis. We hebben een hele late vlucht en we hebben je wakker gehouden. Omdat je 's nachts nog een luierbroekje draagt willen we je deze vast aantrekken voordat we het vliegtuig ingaan. Je kan dan lekker snel in slaap vallen want ondertussen is het middernacht. Je wil absoluut geen luierbroekje aan en huilt je helemaal overstuur. Ondanks mijn gebaren voor vliegen en slapen etc. krijgen we je niet duidelijk wat de bedoeling is. In het toilet helemaal overstuur en daarna weer, zo moeilijk voor allebei. Op een gegeven moment heeft een Chinese mevrouw in de gaten wat er aan de hand is. Ze komt naar ons toe en vertelt jou wat de bedoeling is. Onze redder in nood! De rust komt in je terug. Je begrijpt het gelukkig en doet zonder gemopper je luierbroekje aan. Zo dankbaar voor deze mevrouw! Je slaapt bij het opstijgen al en slaapt 7 uur achter elkaar. We zijn er bijna!

Na de landing gaan wij als laatste het vliegtuig uit zodat onze aankomst goed gefilmd kan worden voor het tv-programma waar we aan meedoen. De thuis gebleven kinderen mogen ons bij de gate opwachten samen met de regisseur en Natasja Froger. Je loopt aan mijn hand met je kleine koffertje,  kijkt de gang in en ziet daar je oudste broer die je alleen op skype hebt gezien. Je laat me los en roept "Jelle!" en loopt rechtstreeks naar hem toe. Je bent zo blij hem te zien. Hoe bijzonder! Hij blijft je stoere broer en je maatje!

Thuis gaat het Nederlands leren door natuurlijk. We merken dat je echt snel alles oppakt en ook de humor van de familie direct begrijpt. Als papa je leert dat grote zus Inge een 'dom blondje' is vind je dat geweldig. Een week na thuiskomst zit je buiten achterop de fiets bij papa en roept naar Inge binnen dat ze een dom blondje is en dan wil je heel snel weg voordat Inge achter je aan kan komen. Zo grappig dat je dit al helemaal door hebt. Als papa na drie weken weer moet gaan werken proberen we dat uit te leggen. Maar dit vind je heel moeilijk en je bent verdrietig. Ondertussen hebben we ook een vertaal-app op de tablet staan om de meer abstracte woorden te vertalen naar het Chinees zoals morgen, straks, avond etc. Ik laat de app vertellen dat papa moet werken en dat hij straks echt weer thuis komt, maar je blijft verdrietig en wordt boos. Het is een zware ochtend voor je. Begin van de middag sturen we papa een berichtje dat hij echt thuis moet komen. Dat doet hij direct en samen fietsen we naar het station om hem op te halen. Ondertussen zijn we allebei aan het einde van ons latijn en staan we samen huilend op het station. Daar is papa! en de rust keert weer. We fietsen naar huis en je valt achterop de fiets meteen in slaap. Dit was een vermoeiende ochtend voor jou en voor mij. Ook de volgende dag vind je het nog moeilijk maar papa kan al iets langer werken dan de eerste dag. Daarna begrijp je dat papa weer thuis komt. De derde dag kan papa de hele dag werken en heb je het vertrouwen dat hij weer thuis komt. 

In de eerste maanden kijk je nog steeds Chinese tekenfilmpjes en we hopen dat je hiermee het Chinees kan vasthouden. Maar helaas, na een paar maanden kijk je liever Bob de Bouwer dan de Chinese filmpjes en langzaam verdwijnt de Chinese taal. Op school heb je een Chinees meisje in de klas maar jullie weigeren allebei Chinees te praten. Maar als haar moeder in het Chinees aan je vraagt hoeveel jaar je bent geef je direct antwoord in het Chinees. Maar ook dat wordt steeds minder en uiteindelijk verdwijnt het Chinees helemaal. We vinden het jammer maar het is ons niet gelukt om het vast te houden. We zijn nu 4,5 jaar verder en je zit in groep 6. Je hebt hoge cijfers en doet veel plus-werk. Inderdaad een intelligent baasje, zoals de tolk in China al zei. Alleen begrijpend lezen is een uitdaging voor je en je woordenschat is iets minder, maar wat doe je het verder goed! Trots op jou Levi!