4 jaar geleden
Nachtelijke hersenspinsels
Wat als?
Hoe laat is het? 3:27 uur. Ik lig voor m’n gevoel al zeker 20 minuten wakker. Met m’n ogen dicht. Proberend om weer in slaap te vallen. Maar het lukt niet. Mijn gedachten draaien overuren. Ik wil het niet, maar het gebeurt gewoon.
Ik hoor hem niet. Even de babyfoon tegen mijn oor houden. Ik hoor hem nog steeds niet. Kom op, Lau, man up. Hij slaapt gewoon heel fijn. Zoals elke nacht. Over een paar uur word je weer wakker van zijn gebrabbel en gezang. Maar wat als hij niet wakker wordt? Wat als ik morgenvroeg zijn kamer op loop en hij niet wakker wordt? Zal ik gaan kijken? Gewoon heel even de deur een stukje openen om zijn adem te horen? Nee, Lau. Je doet het niet. Heb vertrouwen, wees sterk en doe het niet. Oké. Hij slaapt gewoon. Ik laat hem lekker.
Morgen gaat hij weer naar de opvang. Vindt ie zo leuk. Hij steelt de harten van alle juffen en volgens mij weet hij dat maar al te goed. Ze zijn allemaal zo lief voor hem. Maar dat wil niks zeggen. Het kan hè. Het kan best dat iemand hem laat vallen. Of dat de druiven niet twee keer worden doorgesneden en dat hij dan juist.. Lau, doe even normaal. Chill the fuck out. Nee, dat gebeurt ook niet.
Stel je voor dat ik morgen met hem de trap af loop en uitglijd? Zou ik het mezelf ooit vergeven als? Zou ik het iemand anders ooit vergeven als?
Shit. 3:52 uur. Ik slaap nog steeds niet. Ik moet slapen. Maar zo kan ik niet slapen. Ik moet hiermee stoppen. Wat een nonsens. Maar het.. is het wel nonsens? Want het is toch best realistisch allemaal? Cru, bruut, idioot, angstaanjagend. Ja. Maar het kan.
Wat eigenlijk als er iets met mij gebeurt? Hij is pas 1. Als er nu iets met mij gebeurt dan kan hij zich mij straks niet eens herinneren. Ik heb het opeens heel warm. Jezus, ik zweet me helemaal de tering. Onrustig voel ik me. Angst. Paniek. Wat is dit? Calm your titties, Lau. Je zweet. En je haat zweet, dus doe rustig. Denk aan de ontspanningsoefeningen van je hippie hypnobirthing cursus.
Langzaam kom ik tot rust. Ik kijk ook maar niet meer hoe laat het is. Het is laat. Of juist vroeg. En zo is het. Anyway. Dit is bizar. Mijn hart stroomt over van liefde voor Jake. Niet alleen mijn hart. M’n hele lijf, want ik voel het overal. Nooit had ik gedacht dat ik me daardoor soms zo machteloos en angstig kon voelen. Heftig. Maar paniek is niet nodig. Ik kan dit gebruiken. Bewustwording. Om volop te genieten. Om te omarmen. Ieder moment. Iedere aanraking. Ieder woordje. Alles. Wat is een lang en gezond leven mij waard als ik geleid word door angst hebt en daardoor niet kan genieten? Precies niets.
Hoe laat is het? 7:10 uur. Hij is wakker.
Gloriallao
Heel herkenbaar! Wat schrijf je mooi❤️
Laura Marjolein
Wow wat heftig dat je dat hebt meegemaakt zeg! Dat vergeet je toch ook nooit.. echt schrikken met zo’n kleintje in je armen. Klopt wat je zegt, over de alertheid. Dat is het goede en fijne ervan. Zolang zulke gedachtes en angsten ons leven niet beheersen, kunnen we ze juist gebruiken.
Mandyvermin
Dit is zo herkenbaar! Toen onze dochter +- 1,5 maand oud was had ik haar levenloos in mijn armen omdat ze plots gestopt was met ademen. Sinds dien haal ik mij de gekste dingen in mijn hoofd. Wat als ik struikel met haar in de draagzak. Wat als, als ik met haar op het balkon sta en het balkon afbreekt, wat als er opeens een auto uit het niets op ons afkomt. En ga zo maar door, heeeeele nachten lang! Inmiddels loop ik door al onze ellende en drama nu bij een psycholoog. (4x per week een enorm intensief traject) maar ondanks dit, helpt het mij er nog niet bij om de angsten van mij af te schuiven. Maar weet je, het zijn gedachtes die je waakzaam houden, alert. Maar tegelijk word je er zo moe van, en verlies je energie. Nog niet zo lang geleden was ik zo moe van het slaap te kort (onze dochter slaapt van half 9 tot half 9 dus geen problemen met haar slaap) dat ik met haar struikelde, en net een week er voor vertelde ik tegen de psycholoog dat ik daar zo bang voor was! En het gebeurde gewoon... bam. Op de grond lagen we...