Motherhood so far

Zó, dat is even geleden dat ik achter mijn laptop zat. Ik schenk net een wijntje in en ga even lekker typen, neem ik mezelf voor.

We zijn vorige week verhuisd naar een fantastisch huis en ik ben echt gelukkig hier. De vraag die ik vaak heb gekregen de afgelopen tijd is: “Hoe is het in jullie nieuwe huis? Al een beetje af? Vast niet hé, een huis is nooit af.” Door dat laatste besef ik me dat: A. diegene mij niet goed kent, of B. ik een geval apart ben. Want ondanks dat mijn man en ik 5 x bijna in een echtscheiding hebben gelegen omdat ik 2 weken lang non stop heb lopen zeuren wat (NU) gedaan moest worden, is wél het huis helemaal af. Ja jongens, ons huis is AF. Alleen de tuin moet nog gedaan worden, maar eerst weer ff “bonden” met mijn man, daarna ga ik daar over zeuren.

De afgelopen weken zijn er een aantal dingen veranderd en ook een aantal dingen juist helemaal niet. Zo loop ik nog steeds bijna iedere dag in een joggingbroek (waarom zitten die krengen zo lekker?!) en ben ik nog steeds “linke loetje” als er een vreemde mijn kinderwagen in duikt.

Qua zelfbeeld gaat het stukje bij beetje beter, met her en der ups- en downs. Want ondanks dat het klinkt alsof er iemand voor me staat te klappen als ik naakt de trap op ren, ben ik onwijs trots op wat dat lichaam van mij heeft geflikt en nu alweer kan. Oké ik wil niet liegen en zal bij deze toegeven dat ik iedere week naar de fysio ga voor de knopen in mijn rug, heb altijd geroepen dat ik niet kan wachten totdat Nyree lekkere spekbenen zou krijgen, maar het kind moet weer overdrijven (en ik sjouw er nu dus de hele dag mee rond). Het enige moment dat ik weer even drastisch wou beginnen met een crash dieet, was vandaag toen ik mijn kleren uitpakte en onze nieuwe kast wou inruimen. Mijn kleding van voor mijn zwangerschap is ongeveer 1 á 2 maten kleiner dan wat ik nu draag, en dan denk ik “verdomme Kim, als je nu ff kapt met vreten pas je er zo weer in!” Maar als ik andere mag geloven, moet dat met de tijd goed komen…..

Wat ook is veranderd is dat walgelijk overbezorgde van eerst. Waar ik Nyree eerst nog niet eens uit handen wou en kón geven, heb ik nu af en toe de neiging om d’r in gang pad 5 van de plaatselijke AH achter te laten (grapje hé!!!!) als ze het op standje gillen zet.

Nee maar even serieus, ik merk wel dat ik soms wat tijd voor mezelf nodig heb, die roze wolk is inmiddels wel over en ik wil soms ook even langer dan 2 minuten kunnen douchen. Dus mochten jullie interesse hebben, heb d’r op marktplaats gezet, link in bio. Nee sorry, weer een grapje! Love her, echt! Maar soms... En met soms bedoel ik sprongetje nummer 4 waar we nu in zitten. Janken, janken, janken. Ik kap nu ook met typen, want ze is weer aan het janken. Iemand tips? Kom maar door!