Moeite om mijn meisje af te geven deel 2

Om maar weer te beginnen waar ik geëindigd was, uiteindelijk zijn Fenna en ik alsnog samen naar boven gegaan, heb ik natuurlijk niet gerust maar genoten van haar, hoe ze sliep in haar wiegje naast ons bed. Wat een heerlijk warm gevoel kreeg ik van binnen, ik was ( ben ) helemaal verliefd op haar.

Jullie kennen het wel; er komt visite, ze willen Fenna vasthouden en van dichtbij bekijken. Logisch natuurlijk, en dat mocht ook. Alleen ik voelde me er totaal niet prettig bij. Iemand zo dicht bij mijn lieve kleine meisje, nog zo kwetsbaar. 

Ik wou haar de hele dag wel bij me houden en haar het beste van het allerbeste geven en veilig in mijn armen houden. 

Ik heb echt giga genoten van mijn verlof, er is werkelijk geen één dag geweest, dat ik Fenna ergens heb achtergelaten zodat ik zelf even weg kon. Met uitzondering vd supermarkt, maar dan was mijn vriend thuis! Ik had er ook totaal geen behoefte aan, ik geniet zo van haar, en wil geen moment missen.

Maar er komt natuurlijk weer een tijd, dat mams weer aan het werk zal moeten.... Van mijn vriend hoef ik niks te verwachten, die is chauffeur en kan door de weeks helemaal niks. Ik zelf werk in de zorg, erg onregelmatige diensten dus. 

Hier in dit kleine dorp, geen gastouder die tot zolaat wil en zo vroeg wilt beginnen, en een dagopvang is dan ook niks.

Ik heb een zusje, die ook mijn beste vriendin is, die voorstelde dat zij heel erg graag wilt oppassen wanneer ik aan het werk. Nou, mooier dan dit kan het niet worden dacht ik! 

Om het leuk te houden en mijn verhalen niet zo langdradig te maken, komt een deze dagen deel 3 online! Blijf mij vooral volgen!