Moeders en hun gekonkel!

Zo enorm frustrerend! Ik ben erg benieuwd of er mensen zijn die mijn verhaal herkennen. Ik ben niet iemand die heel makkelijk op anderen afstapt, maar je doet je best om op een positieve manier contact te hebben en zo nu en dan een gesprekje aan te knopen uit belangstelling met andere moeders op het plein, maar meestal sta ik alleen of met één andere moeder die daar ook niet zo van is. Waar ik me echter enorm aan begin te ergeren is wat je toch meekrijgt van de gang van zaken van die clustertjes moeders. Ze negeren je, vallen stil als je langs loopt of je merkt overduidelijk dat er geroddeld wordt. Eén moeder ontwijk ik compleet door een heel naar akkevietje, waarbij haar dochter mijn dochter een hersenschudding heeft bezorgd (maar zij is het type moeder dat zegt dat haar dochter nooit wat gedaan heeft, daar valt dus niet mee te praten). Het vervelende is alleen dat die moeder wel een behoorlijk mond bij zich heeft en ik sterk het vermoeden heb dat ze een heel ander verhaal dan de werkelijkheid heeft lopen rondbazuinen waarbij haar dochter er gunstig uit naar voren kwam en de mijne als de bad girl werd bestempeld. Dit vermoed ik omdat mijn dochter zelden nog speelafspraakjes heeft, ineens kan niemand meer. Of, wanneer ik het voor haar vraag, als ze zelf al pogingen heeft gewaagd, dan kan het wel, maar moet je het bijna aanvragen in drievoud en kan het over drie weken een keer een uurtje op een donderdag ofzo, oja, en dan zou het ook nog kunnen dat er kijkers komen voor het huis dat te koop staat, dus het zou ook zomaar dan alsnog niet door kunnen gaan. Mijn dochter is een schat en bedenkt dan zelf weer iets om te gaan spelen, maar wel in haar uppie. En ik merk dat ze toch die contacten mist. In de klas gaat het prima, maar het zit 'm in de ouders, het buiten-school-gebeuren. Het zit me erg dwars en stiekem hoop ik dat dit gelezen wordt door de ouders die ik nu voor ogen heb, zodat ze zich gaan realiseren dat ze wellicht niet de gehele waarheid horen van bepaalde roddeltantes met een eigen agenda, zoals de moeder van F. Het voelt enorm oneerlijk en het liefste zou ik sommige van die moeders eens flink de waarheid zeggen... maarja. dat maakt mij de boze pier en dat zal mijn dochters situatie in elk geval geen goed doen. Maar wat dan wel?