Moeder zijn alsof je niet werkt en werken alsof je geen moeder bent.

Herken je dat?

Je hebt thuis een kind (of meerdere) zo jong, kwetsbaar en afhankelijk van de mensen om zich heen en dan heb je een betaalde baan met allerlei taken, verwachtingen, bijscholingen en allerlei zaken waaraan je dient te voldoen?

Ik werk als anesthesiemedewerker in een groot ziekenhuis. Ons takenpakket is niet mis. De studie is pittig en je moet je kennis goed op pijl houden. Zo heb je regelmatig bijscholingen en moet je je kop er goed bijhouden. Naast dat ik op de operatiekamers werk heb ik ook spreekuur op de poli. Ik zie daar patiënten die binnenkort geopereerd gaan worden en daarvoor een intake krijgen met mij om hen te beoordelen of we problemen kunnen verwachten met de anesthesie. Je kunt dus wel stellen dat mijn vak een hoge verantwoordelijkheid met zich meedraagt. Een foutje maken kan cruciaal zijn. Ik vind de anesthesie heel dynamisch en uitdagend, het menselijk lichaam functioneert zo bijzonder en soms ook nog zo onbegrijpelijk. Doe ik dit werk over 10 jaar nog? Geen idee. Ik houd van doorontwikkelen, leren, nieuwe uitdagingen en vooral nieuwe mensen leren kennen en met hen te werken, hen direct helpen waar dit kan. Het begeleiden, naar ze luisteren, beschikbaar te zijn en waar mogelijk ze helpen door ze inzichten te geven en mijn kennis met hen te delen.

Ik werk nu 3 dagen in de week als anesthesiemedewerker en ik werk 7 dagen per week thuis als moeder, huisvrouw, dochter, zus, echtgenote, vriendin (en de rest ;) ). Dat alles komt dus neer op meer dan een fulltime baan.

Het is natuurlijk een keuze om naast je gezin draaiende te houden te gaan werken. Het inkomen is wel zo prettig met een eigen huis en we willen ook wel van alles natuurlijk. Geld maakt niet perse gelukkig maar wel een heel stuk makkelijker en minder stressvol in mijn beleving. Ik vind het daarnaast juist heel belangrijk om mezelf te blijven ontwikkelen als mens en ergens goed in te zijn waardoor je anderen kunt helpen. Je kinderen zullen tzt hun eigen paden verder bewandelen zonder jou.

Kinderen mogen krijgen is voor mij het meest bijzondere, meest prachtige, meest wonderlijke, meest liefdevolle, meest dankbare wat ik meemaak. Daarin tegen merk ik op dat het hard werken is. Het vergt veel inspanning en tijd maar zoals elke cliché krijg je er zoveel voor terug. Voor mij persoonlijk is het een grote uitdaging aangezien ik iemand ben die altijd in beweging is, perfectionistisch, ambitieus, leergierig, behulpzaam, betrokken en gedreven, en die combi maakt het soms best een uitdaging. De lat leg ik al snel vrij hoog. Ik verwacht al snel teveel van mezelf (en anderen) en prikkels komen hard bij mij binnen en moeten er ergens ook uit. Je kunt het omschrijven als een temperamentvol karakter. 

Goed voor mezelf zorgen bleek daardoor een aantal jaren niet heel goed te gaan en als gevolg raakte ik overspannen en uiteindelijk opgebrand. Na vele online trainingen, therapie, boeken lezen, leren mediteren, meer verbinden met de natuur, dankbaarheid meer voelen, gaat het nu stukken beter. Ik pak de momenten vaker voor mezelf en doe meer wat ik echt leuk vind. Grenzen stellen blijft wel een dingetje. En een coach is een musthave voor mij, daar kan ik mij ei kwijt zonder dat ik daarvoor een dierbare moet 'lastig vallen' en ik krijg even weer die spiegel voor me.

Elke dag is anders en dat vraagt de nodige inspanning en energie. De ene dag lukt het mij heel goed maar er zijn ook zeker dagen dat je mij op kunt vegen en ik het liefst de hele dag op de bank wil liggen niksen.

Mama zijn is een hele dankbare ‘baan’ alleen krijg ik er voor nu daar geen inkomsten uit dus zal ik een manier moeten vinden om mijn werk te combineren met thuis en daarin balans te vinden/te houden. Work in progress. 

Volg je mij al op Instagram? Ik neem je mee in het leven van bewust ouderschap en mijn proces in persoonlijke ontwikkeling. Mijn levensmotto: Haal het beste uit je leven met kinderen en ontwikkel jezelf, oordeel niet over de ander maar help juist door te luisteren en je kennis en ervaringen te delen. 

Instagram: @kind_als_generatiespiegel Zie ik je daar? Leuk!