Moeder van twee anders dan ik me had voorgesteld

Een tijdje geleden vroeg iemand hoe het is om moeder te zijn. Of het is wat ik er van te voren van had verwacht en of het leven met twee anders is dan met één.

Sef is nu 2jaar en Lux is 9 maanden. Al eerder heb ik geschreven dat ik de verandering van geen naar één kind groter vond dat van één naar twee kinderen. Nu Lux ouder begint te worden vind ik het moeder van twee kleine kinderen wel echt pittiger worden. Lux kruipt er stevig op los, loopt langs alle randjes van de meubels en stopt alles in haar mond wat ze tegen komt. Dat maakt dat ik mijn ogen nu veel meer op haar moet hebben dan toen ze nog kleiner was. Ze ligt regelmatig op de kat als ik niet kijk, stopt kiezelsteentjes in haar mond die in ons gootje bij de tuin liggen en pakt uiteraard al het speelgoed van haar broer. Sef zit in de ‘van mij’ fase dus je kan raden dat dat regelmatig voor wat onrust zorgt. Sef heeft op zich een slimme tactiek dat hij haar dan iets anders geeft waar ze mee kan spelen alleen pikt ze dit nu niet meer altijd en zet ze het op een krijsen. Sef lost het dan op met een duw in haar gezicht en het roepen/gillen van ‘afblijven Loekie!!’. Kortom: het opvoeden tussen broer en zus is AAN.

Soms kijk ik ze groot. Dan bedenk ik me dat als ze straks 3 en 4 zijn het makkelijker zal zijn ‘de tropenjaren grotendeels voorbij’. Maar ja elke leeftijdsfase heeft zijn struggles weet ik en ik denk dat dit ook gewoon bij het moederschap hoort.

Waar ik ook mee struggle is 2 kleine kinderen, een hond en een kat, twee werkende ouders én een schoon huis. Aan de ene kant irriteert het me dat ons huis nooit echt schoon en opgeruimd is. Het ziet er ook niet stijlvol uit zoals ik me eerder had voorgesteld toen we een grote mensen huis kochten.

Ik snap niet dat er moeders hun huis kunnen schoonmaken als ze ook de kinderen hebben. Het ligt vast ook aan het soort kind dat je hebt. Maar met mijn twee ondernemende, bewegelijke doerakjes lukt het me echt niet ondertussen even lekker het huis aan kant te maken.

En als ik mazzel heb slapen ze hun middag slaapje tegelijk maar dan ben ik blij dat ik even kan zitten en rustig wat kan eten. ‘s Avonds na het bedritueel zijn we blij dat we even samen op de bank kunnen zitten. Daarnaast gaan we best vroeg slapen omdat we vroege vogels hebben en ik er ‘s nachts ook nog uit moet voor Lux.

Aan de andere kant ben ik blij met ons ‘Jan steen huishouden’ en vind ik het fijn dat we leven in het moment. Ik ben veel liever bewust met mijn kinderen dan dat ik een stofvrij huis heb.

Toen ik geen kinderen had, had ik een idee over ‘hoe wij het allemaal wel even gingen doen’. Je kind gewoon overal mee naar toe nemen, ze laten slapen in de wagen of in een camping bedje bij andere thuis. Vooral jezelf ook ruimte geven en op nummer 1 blijven zetten. Tegen die persoon zou ik willen zeggen: ‘Klinkt heerlijk maar dat kun je jammergenoeg niet allemaal sturen. Een kind en de wereld erom heen is niet maakbaar. Je zult echt moeten mee bewegen met het karakter van je kind en je staat toch echt vaak in dienst van je kind. De drie R’en, het is gewoon echt zo: Rust, Regelmaat en Reinheid. Daar gaat je kind gewoon echt het lekkerst op. En een vrolijk ontspannen kind maakt je zelf ook gelukkiger.’

Natuurlijk moet je tijd voor jezelf blijven houden maar die tijd wordt minder en kostbaarder. Het leven zoals het nu is met een kind/ kinderen had ik van te voren niet kunnen voorstellen. De eerste maanden kan je je kind echt nog wel overal mee naar toe nemen maar op een gegeven moment ontwikkelen ze echt hun eigen karakter en zullen je moeten meebuigen.

En de zorgen die je hebt! Als je kind ziek is, niet goed eet, moeilijk slaapt. Het is zo anders dan de zorgen om jezelf of een familielid. Het is echt super intens en je voelt je zo verantwoordelijk.

En dat allemaal zou ik het echt voor geen goud willen missen. Iedere dag zit vol verassingen, het geluksgevoel dat je van ze krijgt is onbeschrijfelijk. Die heerlijke knuffels, kusjes, vrolijke koppies, de ongeremdheid en verwondering die ze hebben en de verbazing bij jezelf wat ze allemaal ontwikkelen in zo’n korte tijd. Moederliefde kan je je van te voren niet indenken het is echt een nieuw soort houden van. Ik gun iedereen die een kinderwens heeft dit allemaal.