Moedeloosheid. Wanneer houdt het op?
We zijn inmiddels 2,5 week en een bezoek aan de gynaecoloog verder. Vandaag staat er weer een gepland.
Vandaag staat weer een bezoek aan de gynaecoloog gepland. Weer inwendig onderzoek.
Het is inmiddels 2,5 week geleden, dat ik een miskraam heb gehad. Al 2,5 week word ik er dagelijks aan herinnerd. Sinds die tijd vloei ik. Sommige dagen wat minder, maar sommige dagen lijkt het wel de dag zelf. Ik word er zo moedeloos van.
Er was de vorige keer wel te zien, dat er nog een restje weefsel (vermoedelijk van de vliezen) en wat oud bloed achter waren gebleven. Tevens was te zien, dat de menstruatie zich al weer aan het opbouwen is. Maar zo voelt het niet. Het vloeien dat ik nu doe is niet mijn menstruatie. Zo voelt het niet.
Waar ik gewoon heel bang voor ben, is dat ze als nog een curettage moeten doen. Ik had gehoopt dat het zo zou lukken. Maar ondertussen heb ik het koud, krijg het ook moeilijk warm, ben om de haverklap moe en loop als een lijk over straat. Dus waarschijnlijk ook nog eens bloedarmoede. Straks maar laten prikken.
Ik wil gewoon dat het nou eens afgelopen is. Ik wil het een plek kunnen geven. Ik wil verder kunnen met mijn leven, zonder dat ik er dagelijks aan herinnert word.