Moe gemoederd

Ik had deze ochtend een hevige huilbui toen ik in de spiegel keek. Ik herkende mezelf precies niet meer. Ik lijk een schim van de vrouw die ik ooit was voor ik kinderen had. Ik denk dat vele vrouwen dit wel herkennen. Ik was ooit een vrouw die graag goed voor de dag kwam, die moeite deed voor zichzelf en haar partner. Maar nu ben ik op sommige dagen al blij als ik gedoucht raak en mijn haren kan kammen. 

Ik mis het om tijd te maken voor mezelf, om zonder onderbreking een boek te lezen of een serie te kijken, om alleen te gaan wandelen of fietsen, om eens ongegeneerd in de zetel te luieren, om zonder zorgen een avond weg te gaan, te genieten van een proper huis. Sinds ik mama ben zijn deze momenten heel schaars geworden. 

Met drie kinderen in huis is er altijd wel iets te doen. Enkele dagelijkse taakjes: opruimen (lijkt wel constant te moeten gebeuren), maaltijden voorzien, boodschappenlijstjes maken, tandjes poetsen, poepjes afvegen, pijntjes wegkussen, ... En zo gaat deze lijst maar door.  Ook de mentale druk vind ik niet altijd makkelijk: de planning opmaken, zorgen dat elk kind overal op tijd is en kijken of ze zich wel goed in hun vel voelen. Mijn hoofd staat eigenlijk nooit echt stil.

Begrijp me niet verkeerd, ik zie mijn 3 kinderen heel heel heel graag. Ze zijn mijn hele wereld en ik zou niet meer zonder ze kunnen. Er is zoveel liefde aanwezig in ons huis. Maar soms wil ik mij gewoon Maaike voelen. En nu weet ik eerlijk gezegd niet meer zo goed wie Maaike is. 

Veel liefs <3 

Maaike

Trending op Mamaplaats: "In een klap van onze roze wolk af"