Misschien wel de idiootste emotie ooit

En maar slikken, met een brok in je in keel. Kan ik het . Ik zou het toch moeten kunnen, stel je niet aan. Ja ik kan het niet, nee ik kan het niet. Schat, wil jij het voor me weggooien?

Laatst kregen we van mijn broer een oude oplaasbare tuimelaar. Zo groot als ons meisje. met een bel er in. Steenvast stond hij in de woonkamer. Iedere dag, het was een pinguin, wees ons meisje er vrolijk naar wanneer je vroeg, waar is de pinguin? De pinguin kreeg een kniffel wanneer je zei;" geef pinguin maar een knuffel". Er kwam dan een innige omhelsing. Het mooiste was, wat ik onlangs al eerder blogde, dat ze een pinguin in een boekje zag, begon te kraaien van pret en naar de tuimelaar rende.

Vanmorgen was pinguin leeg.....helemaal in elkaar gezakt. Ooo wat zag het er triest uit. Ons meisje keek wel vreemd maar besefte het nog niet zo. Bij de vleugel zat rrn groot gat niet te repareren.

Maar toen moest ie weg. Al die mooie herrinneringen. Een brok in mijn keel. Ik kon het niet. Het eerste speeltje van mijn meisje weggooien. De vuilcontainer in. Papa mocht weer het vuile werk opknappen. Erg he?