3 jaar geleden
Miskraam en zwangere vriendinnen
Blijdschap - pijn - verdriet - boosheid
Vriendinnen die je bellen met hun blijde boodschap,
Maar het komt bij jou binnen als een grote klap.
Ze willen niets liever dat dit nieuws aan jou vertellen,
En ze doen het echt niet om jou te kwellen.
Maar wat als je niet blij voor ze kan zijn?
Want het herinnert jou alleen maar aan die pijn.
Pijn die je voelt door je hele lichaam,
Die je van binnen opvreet, heel langzaam.
Soms zo pijnlijk dat eraan denken gewoon niet mogelijk is,
Maar eigenlijk is het er continu, dat gemis.
Er zijn ook zo veel vragen,
Waarom mocht het bij ons toch niet slagen?
En dan nog het intense verdriet;
Waarom zij wel en ik niet?
Hoe kan het bij hen wel goed gaan,
Wat heb ik dan in hemelsnaam misdaan?
Dat idee maakt me soms ook ontzettend kwaad,
Op mijn stomme lichaam dat mij in de steek laat.
Maar ook gewoon op de hele situatie,
En niet veel mensen snappen die frustratie.
Een miskraam dat je verandert je compleet,
Het verandert je in een jaloers secreet.
Het laat je dingen denken wat je nooit had verwacht,
En dat alles omdat je er zo naar terug smacht.
Jij zou de eerste zijn, degene naar wie ze straks toekomen met al hun vragen,
Maar nu zijn zij dadelijk de expert en lopen zij als eerste achter de kinderwagen.
Voor sommige klinkt het misschien als onzin,
Maar voor jou niet en je voelt je daarna dan ook gelijk een slechte vriendin.
Een die zich daarna ook meteen weer schuldig voelt,
Want zo heb je het nu ook weer niet bedoeld.
Je wilt een goede vriendin zijn voor haar,
Alleen is dat met momenten gewoon heel erg zwaar.