Minder verwachtingen van jezelf

Bijna 2 en halfjaar geleden werd het voor mij ineens allemaal anders. Van die bezige bij naar een vrouw die nauwelijks kon functioneren, alles uit handen moest geven en een behoorlijke stap terug moest doen. Lichamelijk kan ik niet meer wat voorheen wel lukte. Mentaal is dit een behoorlijke klap geweest. Want het is makkelijk gezegd.. Gewoon loslaten joh, ga toch lekker zitten, dat huishouden wacht wel..

In deze gekke tijd komt het weer dubbel zo hard binnen. Het huis is een ' troep', de was stapelt zich op en ook voel je je ellendig over het feit dat je je niet helemaal kan geven aan je kids. Er moet gewerkt worden, misschien thuisonderwijs? , boodschappen, aandacht voor de kids, 's avonds willen ze een bord met eten. Oja het huishouden blijft ook liggen en laten we vooral niet vergeten dat je zelf nog even iets wilt doen, zoals een uurtje sporten, je nagels lakken of een douche nemen.

Misschien moeten we in deze tijd minder van onszelf verwachten, of beter gezegd überhaupt minder van onszelf verwachten. Die was kan ook in het weekend, kook eens voor 2 dagen of laat je boodschapjes bezorgen. Het geeft wat extra ruimte waardoor je gegarandeerd een leuker mens bent. Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om eerder op te staan zodat ik zelf even kan sporten of even rustig mijzelf kan opmaken voordat iedereen hier thuis ontwaakt. Hier word ik echt een leuker mens van, een blije mama een blij gezin toch?

Houd moed in deze tijden! Ieder stuk voor stuk is een topper!