Mijzelf en ik.

Morgen ga ik een paardrijden, in de duinen met een onbekend groepje. Eigenlijk zou ik met een vriendin gaan, maar vanwege de sneeuw moesten we onze duinrit cancelen en morgen kon zij niet. Maar ik kan wel en wil heel graag paardrijden.

Een andere vriendin zei ga je alleen? Dat is knap of leuk iets in die richting. Toen dacht ik ja is dat gek...? Nooit zo bij stil gestaan, want ik doe heel veel alleen. In de zomer breng ik mijn kinderen naar school en rij dan door naar Zandvoort, huur ik een surfplank. En ga ik alleen het water in. Ik merk namelijk dat het plannen met andere mama's of zelf geen mama's mij veel energie kost. Ik hou niet zo van plannen, weken vooruit of soms maanden vooruit. Want er kan in de tussen tijd veel gebeuren, je kind kan ziek worden, zelf kun je ziek worden, of je word wakker en denk bleeehhhh. En daarbij is het echt een uitdaging wauw, ik snap het wel, want we zijn allemaal druk met onze kinderen, werken, huishouden. Ga zo maar door...

Daarom ga ik vaak alleen, dat geeft me rust en vrijheid om te doen wat ik wil wanneer ik iets wil. Ik vind het niet spannend, ik vind het juist zo ontzettend fijn. Doen jullie veel alleen? Vind je dit fijn of juist spannend? Team alles samen plannen? Of team ik doe mijn eigen ding!?

Liefs Monika