Mijn verlof in coronatijd

De titel zegt natuurlijk genoeg. Een ander verlof dan ik zelf voor ogen had. Dit is een periode waar je niet vrolijk van wordt. Tenminste ik niet.

Laat ik dit voorop stellen:

Ik ben erg blij dat er tot op heden nog niemand ernstig ziek is geweest uit mijn familiekring of is overleden. Gezondheid staat voor op.

Mijn verlof begon op 20 december 2019. De kerstvakantie begon. Ik werkte al halve dagen sinds oktober vanwege heftige bekkenklachten. 

Nu was daar rust. Gezellig nog een paar weken extra genieten voordat de kleine man er zou zijn. Grote zus kon al niet meer wachten. Die keek er enorm naar uit.

De laatste voorbereidingen werden thuis getroffen, hier en daar werd extra opgeruimd en schoongemaakt. We deden nog gezellig uitjes en noem maar op.

Daar was dan 11 februari 2020. De dag waarop Jop is geboren. Zo fijn dat hij er eindelijk is. Nu kan het genieten met ons gezin beginnen. Na twee nachten ziekenhuis waren we dan eindelijk thuis. Compleet.

3 weken later werd daar roet in het eten gegooid. Niet meer bij elkaar op visite, etc. Het coronavirus had ook ons land getroffen.

Op dat moment raakte het mij nog niet zo. Even extra tijd met het gezin. Super fijn. Naarmate de weken voorbij gingen voelde het toch niet fijn weer. Zou Lauren naar school gaan per 1 april, had ik mijn rust. Niet dat zij vervelend is, maar die momentjes van extra slaap kon/kan ik goed gebruiken. 

Zodra meneer in bed ligt wil zij graag aandacht. Heel logisch want als ik hem de fles geef, dan kan ik niks met haar doen en moet zij wachten. 

De leuke uitstapjes naar de stad, een dagje dierentuin, visite bij vriendinnen op het terras zitten. Noem maar op. Het kon deze periode niet.

De laatste weken gaat het met Jop ook niet zo top. Heel veel last van reflux. 

Laten we hopen dat het snel beter hem zal gaan.

Deze mama, mag maandag weer werken.. ik heb er nog niet heel veel zin in. Sorry voor mijn klaagblog.