Mijn nummer 1 irritatiepuntje

Pfff! Weer zo een stukje op facebook. ‘Een gezellige zondag, hopelijk na een goede nachtrust, lekker uitgeslapen te hebben. O wacht we zijn ouders.’

Wat een irritatiepuntje van mij is dit toch.

Natuurlijk ik heb ze ook gehad de nachten zonder slaap.

Toen bij Saar haar tandjes kwamen moest ik het doen met gemiddeld 3 uurtjes slaap in de nacht.

Ontzettend zwaar maar het maakt ook krachtig. Dat ik dat allemaal aan kon en er altijd voor Saar kon zijn.

Daarom staat op nummer 1 van mijn irritatiepuntjeslijst van die berichtjes over ‘een beginnend weekend’ dat niet zo zou zijn omdat je ouders bent.

Weekend betekend voor mij samen leuke dingen doen, lekker relaxen tijdens onze pyjama ochtenden en heel veel kroelen.

Als het goed is was je er zelf bij toen je ervoor koos ouders te willen worden. En natuurlijk veranderd er veel, heel veel zelfs.

Maar man wat geeft het ook zoveel terug, die onvoorwaardelijke liefde is zo mooi!

En tegelijk besef ik mij steeds weer hoeveel vrouwen er zijn die zo graag zouden willen ruilen.

Vrouwen die maand in maand uit hun droom willen verwezenlijken.

Natuurlijk mogen we met zijn allen eens even klagen.

Maar zullen we voor iedere klaagzang een orkest van vreugde laten klinken?

Fijn weekend!