7 jaar geleden
Mijn kleine grote geluk
Een prachtig geschenk, je kindje. Ik realiseer me weer hoe trots ik ben op mijn gezinnetje, dat kleine wezentje dat groeit en bloeit.
Wat een prachtig wonder van moeder natuur, je kindje. Klein en volmaakt, compleet met twee handjes en twee voetjes. Slapend in je armen bewonder je hem keer op keer. Ik kan uren naar mijn kindje kijken. Hoe zijn borstkastje ritmisch op en neer gaat, hoe zijn mondhoek trekt in zijn slaap, hoe zijn handje op mijn buik rust, daar geniet ik van.
Een mooi egaal huidje, emotioneel onbeschadigd en de wereld aan zijn voeten. Zou hij net als ik creatief zijn en gaan schilderen? Of zou hij net zo handig zijn met zijn handen als zijn vader? Zou hij muzikaal zijn en gitaar gaan spelen net als zijn opa? Of sportief net zoals zijn oom? Zou hij intelligent zijn, of de wereld willen ontdekken, of zou hij gaan genieten van de simpele dingen in het leven?
Hij ontwikkelt zich in een razend tempo. Vorige week sloeg hij nog tegen de speeltjes van de babygym aan en interesseerde het hem niet echt, vandaag pakt hij ze vast en stopt ze in zijn mond. Sinds deze week krijgt hij ook een fruithapje waar hij ziende oog van geniet. Zijn slaapjes duurde nooit langer dan drie kwartier, maar sinds deze week duren ze minimaal anderhalf uur.
Zijn ontwikkeling gaat als een speer, dus als hij dan zo in mijn armen ligt te slapen geniet ik van het kleine volmaakte wezentje. Met zijn mooie huidje, tien vingers en tien tenen, kleine neusje, zijn mooie lach en zijn ritmische ademhaling. Ik ben verdomd trots op dit schepseltje, op mijn vriend en ook een beetje op mijzelf!
Anoniem
My dad’s tool proverb was “The poor craftsman blames his tolo.s” Oh, I remember being fascinated with our posthole digger, too! When Dad and I would dig holes for posts, I was impressed that you could cut cleanly, straight down into the earth, and remove the dirt to leave a neat shaft. They work generally quite well in the rich, black, soft soil of Illinois. (Of course, our yard, where farms had been for generations, was full of a subsurface layer of cinders. Remember that, Hagiograph? What was it with all the cinders?)