Mijn I didn't know I was pregnant momentje..

Ik weet het nog zo goed, een periode die ik nooit ga vergeten. Tijdens mijn 2e studiejaar liep ik tijdens mijn tentamens en stage al een aantal dagen met buikpijn rond. Het was niet ernstig maar wel vervelend vooral wanneer ik in bed lag 's avonds voor het slapen gaan nam de pijn erg toe. Mijn toen huidige vriend zei voor de zoveelste keer dat ik naar de dokter moest gaan maar ik dacht alleen maar wanneer dan ik heb hier geen tijd voor. Ik was druk met mijn studie en mijn stage, ook had ik tentamens en dacht dus dat het van de stress was. Uiteindelijk na veel aandringen toch maar naar de dokter gegaan. Er werd geluisterd naar mijn klachten en ook werd er aan mijn buik gevoeld. Al snel werd er gezegd: Je bent zwanger en niet maar een paar weekjes.. nee ik was al 11 weken zwanger! Je ziet het op tv en je kunt het niet geloven maar dit was dus mijn eigen I didn't know I was pregnant moment..

Eerlijk, toen ik hoorde dat ik zwager was kon ik het niet geloven. Mijn antwoord: dit is niet mogelijk! Waar heeft u het over? Ik slik de pil en ben gewoon ongesteld geweest! 

Mijn wereld stortte even helemaal in.. Een overvloed aan vragen door mijn hoofd. Hoe ga ik dit doen met mijn studie? Is mijn studentenleven nu voorbij? Hoe ga ik dit mijn ouders vertellen? En de aller belangrijkste vraag: gaan we dit kindje houden?! Dat we dit kindje, mijn dochter Zoë (3) zouden houden was al snel duidelijk. Zij was onwijs welkom maar na die beslissing begon het hele avontuur eigenlijk pas echt..

Ik studeerde natuurlijk fulltime, woonde bij mijn ouders en had een simpel bijbaantje als weekendhulp bij de Jack and Jones. Er waren wel plannen om in de toekomst samen te gaan wonen met de vader van mijn dochter, in het huis dat hij pas had gekocht maar dit huis was oud en moest verbouwd/gerenoveerd worden. Door de komst van Zoë kwam het samenwonen wat sneller dan verwacht en lag er ook een grote druk op de verbouwing. Het was een moeilijke tijd, verbouwen terwijl je zwanger bent en je nesteldrang de overhand neemt is alles behalve leuk! Het huis was uiteindelijk zo'n twee weken voor mijn bevalling af. 

Ik ben in oktober 2016 bevallen van mijn prachtige dochter Zoë. Mijn zwangerschap heb ik als een vreemde tijd ervaren. Ondanks mijn zwangerschap er eentje uit een boekje was zonder kwaaltjes of complicaties heb ik het niet als een fijne tijd ervaren. Het is zelfs zo erg dat ik eigenlijk nooit geen tweede kindje zou willen. Mensen keken mij na, ook kreeg ik veel rare vragen en opmerkingen naar mijn hoofd. Ik verborg mijn buik uit schaamte en foto's van die tijd heb ik ook amper. Ik merkte ook dat de mensen om mij heen, familie en vrienden het wel accepteerde maar lang moesten wennen aan het idee dat ik een kindje ging krijgen.. 

Ondertussen ben ik 26 jaar en heel wat levenservaring rijker. Ik heb altijd al gezegd dat ik het brutaal vind dat mensen hun ongezouten mening altijd maar willen delen/geven. Vooral als het gaat over het (jonge)moederschap! In mijn verhaal kun je ook lezen wat dit met iemand kan doen. Mensen moeten begrijpen dat niet iedere 22-jarige de andere is en ik heel goed weet hoe ik mijn leven samen met mijn dochter Zoë wil leven. :)   

Kijkje nemen in ons leven? volg ons op Instagram op: meandzoe_of hier op Mamaplaats! :)