7 jaar geleden
Mijn eetstoornis heeft mij jarenlang een masker gegeven
Mijn jarenlange eetstoornis heeft mij gemaakt tot wie ik ben en dat is ok!
Kwetsbaar opstellen
Wat komt er in je op als jou de vraag wordt gesteld: ‘Wat heeft jou het meest gevormd tot wie je bent, wat typeert jouw jeugd en jouw leven als jongvolwassene?’ Voor mij is dat één ding in het bijzonder en daarover wil ik het graag met jullie in deze blogpost hebben. Niet om zielig gevonden te worden, nee, de mensen die mij goed kennen en diegene die mamaisthuis al even volgen weten dat dat juist is wat ik NIET wil. Ik ben wie ik ben, ben daar tevreden mee en trots op en kijk niet met weemoed of verdriet terug op dingen die gebeurd zijn. Het heeft een reden gehad en dat is ok! Wel probeer ik er van te leren en hoop ik anderen te helpen met mijn verhaal. Ik wil mijn verhaal delen omdat ik het belangrijk vind dat er open en eerlijk over moeilijke onderwerpen gesproken wordt. Dit is wat mamaisthuis zo eigen maakt en wat de blog haar kracht geeft.
Ik heb minstens 15 jaar geleefd met en gevochten tegen een hardnekkige eetstoornis. Een paar maanden geleden werd ik benaderd door een studente die voor haar afstudeeropdracht een interactieve video wilde maken waarin je de hoofdpersoon kunt sturen. De kijker kan in deze video de hoofdpersoon een eetbui laten houden, vervolgens ofwel obsessief laten sporten ofwel laten braken en zo verder. De video wordt gebruikt als voorlichtingsmateriaal om mensen te laten zien wat voor impact een eetstoornis heeft en dat deze stoornis uit keuzes maken bestaat. Ik herkende mijzelf terug in deze video omdat er ook dingen in verwerkt zijn die ik had opgeschreven als input. Na het bekijken van deze video besloot ik dat het belangrijk is mijn verhaal op te schrijven voor mijzelf en voor al die kinderen en volwassenen die dezelfde strijd meemaken.
