Snap
  • Mama
  • Relatie

Mijn eerste blog, even hoe alles begon van af 2007

Van af de ontmoeten van mijn partner in nov 2007 en waar we nu staan in 2017 met ups en duwns in bijna 10 jaar tijd.

Heb mijn partner in 2007 ontmoet en van af de eerste dag was ik smoor verlieft op hem na mate we elkaar beter leren kennen was de vonk over geslagen en we werden in november dan echt een stelletje.

Had hem meteen gevraagt hoe hij over kinderen dacht in de toekomst, wilde graag moeder worden en als hij geen kinderen wou het niks kon worden, gelukkig wou hij als de tijd rijp was aan kinder willen beginnen.

Wij zijn in november 10jaar samen dus kwa serieuze relatie is het helemaal goed gekomen.

2011 we gaan het proberen, vanwegen een grote kans op trombose mag ik de pil niet gebruiken dus heb een spiraal afspraak maken bij de gynaecoloog om het te laten verwijderen, mij man uit nieuwsgierigheid eigelijk hoelang kan het eigelijk duren voor het zo ver is, en gaf aan dat zo verschilt per persoon kan een paar maanden duren een jaar, jaren dat ik dus niet zo zeggen.

We zien het vanzelf wel waneer het raak is, vanwegen de grote kans op trombose moet ik het eigenlijk goed in de gaten houden en zo dra het zo ver was moest ik meteen contact opnemen met me internist om dan direct met prikken beginnen om dat tegen te gaan.

Nog geen 2maanden later hadden we een positieve test in ons handen wow zo snel hadden we niet verwacht maar we waren er klaar voor.

Al snel een eerste echo nog zo super klein dat er nog geen hartslag te vinden was, over 3 weken moest ik sturg komen en daar was ons kleine ertje weer maar dan nu met hartslag wat waren we super blij.

De eerste spannende 3 maanden natuurlijk gelukkig goed door gekomen. En dan lang gewachte 20 weken echo eindelijk weten wat ons smurfje een jongetje of meisje is alles is welkom als het maar gezond is natuurlijk, we mogen een dochtertje welkom heten.

Maar dan de metingen ze heeft een groei achterstand maar nog niet zo ernstig om zorgen  te hoeven maken. We krijgen extra echo's nog vaker naar ons meisje kijken ja de groei ging wel maar ze blijf aan de kleine kant.

Naar maten we verder in de zwangerschap kwamen ging het ook slechter met mij bloeddruk die te hoog werd eiwitten in de urine, uit eindelijk een zwangerschapsvergiftiging werd met 29 weken opgenomen.

Met 32+1 weken met spoed een keizersnede ons meisje is herhaalt met een gewicht van 1050gram en  38cm.

Ik werd naar 5dagen weer ontslagen uit het ziekenhuis moest ons meisje achter laten die moest verlopig nog blijfen

Volgende keer schrijf ik verder anders word de blog wel erg lang.