7 jaar geleden
Mijn dochter voelt zich een jongen - Deel 5
Je vraagt je wel eens af of er ooit ook nog eens licht aan het eind van de tunnel zal komen... voor mij is dat moment eindelijk daar.
Ik vertelde jullie in mijn vorige blog al over de hectische periode waar we met het hele gezin doorheen gaan momenteel. Nu komt er voor mij nog eens bij dat het op mijn werk ook helemaal niet stabiel gaat en ik dreig mijn baan te verliezen. Allemaal heel stressvol op het moment waardoor ik niet altijd alle 'extra's wat betreft Saar' erbij kan hebben. Door alle hectiek en stress was/ben ik helemaal niet mezelf. Ik stond iedere ochtend op met hoofdpijn, geen eetlust, misselijk en soms zelfs zo heftig dat ik ervan naar de wc moest rennen. Ik schoof het allemaal af op de drukke, stressvolle periode, totdat er een belletje ging rinkelen zo'n 3 weken geleden...
- 3 weken geleden - Het zal toch niet... neeeeee het is gewoon druk op het werk... maar, mijn borsten voelen ook anders aan, mmm beetje gek. Toch maar voor de zekerheid even naar de kruidvat, alleen maar om het uit te sluiten. Heel raar, maar ik voelde gewoon dat er niets aan de hand zou zijn, maar toch wilde ik heel graag dat er iemand bij me was op het moment dat ik de uitslag zou zien. Dusss ik op de fiets naar mijn beste vriendinnetje, die woont 3 straten verderop dus daar was ik zo ;) "Wat kom jij nou doen?" was haar eerste reactie. "Even bij jou plassen... alleen neem ik wel even voor de zekerheid een test mee". "Oke?!". Ik was er klaar voor, even plassen en weer terug op de fiets naar huis. Terwijl we aan het wachten waren op de uitslag werd ik steeds zenuwachtiger... En dan het moment... het was zover... ik pakte de test en de uitslag was overduidelijk! IK BEN ZWANGER! Er ging van alles door me heen, maar ik wist dat ik meteen naar huis moest gaan en mijn vriend moest bellen. Ik voelde me meteen alsof ik de hele wereld weer aankon, wat een heerljik gevoel en wat een mooi lichtpuntje aan het eind van de donkere tunnel.
- nu - Die donkere tunnel, daar zitten we nog steeds in helaas, maar dit is toch wel een heel fijn lichtpuntje om naar uit te kijken! Niet gepland, maar onwijs gewenst :) Ik ben zo blij dat ik het eindelijk kan delen want het gaat onwijs goed met de zwangerschap! Het is allemaal wel wat dubbel moet ik zeggen. We zitten in een verbouwing die nog wel even gaat duren en ik weet niet of ik mijn baan zal behouden... kunnen we het dan allemaal wel betalen? En hoe gaat het zijn met deze kleine... zou hij of zij zich wel meteen lekker in zijn vel voelen of gaat het net als met onze Saar een lange reis worden? Alles spookt door mijn hoofd, maar op dit moment vooral genieten!
MvM
Wauw heel bijzonder!! Het zal niet makkelijk zijn om te zien dat je dochter langzaam een jongen wordt. Wel moet ik zegenen dat ik het heel bijzonder vind hoe jullie er mee omgaan. Het geluk van je kind staat voorop. Veel succes met je zwangerschap
Anoniem
Hey mama van Saar, gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik ben ervan overtuigd dat het met saar goed gaat komen :) Ik ben zelf moeder van een jongen van zes die mogelijk later een meisje wil worden (niet zo overtuigd als Saar, meer in het midden tussen jongen en meisje). Als je er behoefte aan hebt: ik heb een blog: www.rainbowinmysky.nl, waarop ik vertel over ons leven met hem en zijn broer en over allerhande zaken aangaande genderkinderen. Overigens, heb je gehoord van Berdache? dat is een oudervereniging voor ouders van genderkinderen. er is ook een Facebook groep (ouders van transgenderkinderen, niet van berdache overigens) lieve groetjes Taya
Cynthsterr
Gefeliciteerd met de zwangerschap!! En wat kun je je gevoel goed uitschrijven. Mensen vinden en denken altikd genoeg, maar wie zijn zij om te oordelen? Jullie hebben het beste met Saar voor, em dat is het enigste dat telt. Ik heb net je blogs achtereen gelezen en vind day jullie het echt goed doen!!
mamavaneenmeisje
gefeliciteerd!