2 jaar geleden
Mijn buik, jouw eerste huis..
Hoe een voorbeeld te zijn, in deze wereld voor perfecte plaatjes..
Niet zo zelfverzekerd en zeker niet tevreden kijk ik in de spiegel. Wat voorheen jouw huisje was, voelt nu nog als een lege flubber.. Mijn mamaflub noemen we het ook wel. Onwijs dankbaar met het gegeven dat ik jou bijna 38 weken hier heb mogen dragen, vindt ik ook dat ik het voorbeeld mag delen, en hier niet tevreden mee hoef te zijn
Je mag veeleisend zijn, en streven naar daar waar jij jezelf gelukkig bij voelt. Want zo zeker en mooi als ik me in de zwangerschap voelde, zo onzeker voel ik me nu. Aan een ieder die zegt dat ik mezelf de tijd moet gunnen, omdat het nog maar zo kort geleden is en het 100% meevalt hoe ik eruit zie ...
Jullie hebben gelijk! Maar het knaagt... En ik ga natuurlijk niet onverantwoord om met deze mamaflub nu, want ik heb ook nog dagelijks ons mannetje te voeden. Maar tevreden, hoef ik er niet meer te zijn.
Ik ben een voorbeeld voor mijn kind, en gezond, fit en vooral blij zijn met jezelf vind ik een belangrijk gegeven om mee te geven. Met Julia ben ik hier al onwijs hard mee bezig. Op een lastige leeftijd van 8 jaar, en alles wat zo'n meisje al ziet op tv en andere kanalen, maakt het er voor haar (met overgewicht) niet makkelijker op, om tevreden met jezelf te zijn.
Het is schrikbarend om te horen hoe zij zichzelf ziet, en hoe bewust zij zich is van wat ze vooral online en op de tv ziet. En des te belangrijker vind ik het, om te streven naar dat waar je zelf blij en tevreden mee bent. En voor nu, ben ik dat nog niet met mezelf. Dit komt wel weer, en ik gun mezelf ook de tijd..
