Mijn allerergste bedblunder (tot nu toe...)

Ik ben een alleenstaande moeder van 2 kids, ze zijn 12 (Lara) en 14 jaar (Joris) oud. Ons gezin is ontzettend hecht en we doen de leukste dingen samen (zelfs de puberende zoon!). 

Sinds een paar jaar ben ik weer aan het daten, nadat de vader van mijn kinderen 6 jaar geleden geen contact meer met ons wilde en is weggegaan. Wij waren er als gezin kapot van, maar het heeft ons uiteindelijk sterker en hechter gemaakt! 

Nooit had ik bij een man een super fijn gevoel. Ik kon iemand aardig en gezellig vinden om wat mee te drinken, maar het bleef toch vaak bij vriendschap. Tot Evan naast mij stond op het schoolplein. Een alleenstaande, knappe (ook belangrijk!) vader met een dochter die bij mijn dochter in de klas zat. Ze waren net hierheen verhuisd. Het klikte meteen en we spraken af om samen wat te gaan eten. De kinderen had ik verteld dat ik met een vriendin wat ging eten, dit gaat hun niks aan. Mama gaat los! 

Na een paar afspraakjes gehad te hebben, gingen wij op een gegeven moment wat drinken samen. Een gezellig kroegje was de locatie van deze afspraak. Na een paar keer handjes vast gehouden te hebben, het ouderwetse voetjegevrij en de eindeloze staren in elkaars ogen, besloten we terug naar mijn huis te gaan. Evan had een oppas thuis voor zijn dochter, bij mij lette mijn zoon op, maar die sliepen allang. De slimste keuze was dus om even bij mij langs te gaan. 

Half giechelend als twee schoolmeisjes strompelden we naar binnen en vonden we (met moeite) mijn slaapkamer deur. We belandden op het bed en daar gingen we. Ik zal niet te veel op details in gaan, maar het was een zeker fijn avondje besteed. Midden in de vrijpartij (lees: ik en Evan. Naakt in bed. Nog bezig...) komt ineens Joris binnen. Geschrokken, verstijfd en een beetje lacherig laat ik mijzelf vallen op het bed. Joris kijkt half in shock en slaat een zachte "oh" uit. Evan verdwijnt langzaam onder de dekens en ik hoor hem lachen. Na een ongemakkelijke 5 minuten stilte, recht Joris zijn rug: "Mam, doe eens even normaal zeg." Hij loopt weg en sluit de deur achter zich. 

En dan hou ik het niet meer, ik krijg de schaterlach. Evan komt tevoorschijn en lacht keihard mee. Half trots op Joris dat hij zo volwassen reageert en voor de andere helft mega beschamend. Ach ja, dat zien we morgen wel weer.