7 jaar geleden
Mijn aanpak van mijn overgewicht & eetstoornis
Al jaren kamp ik met overgewicht... Intussen is het een eetstoornis geworden.. Ik heb hulp nodig en ga met mijzelf aan de slag!
Mijn eerste blog.......
Ik heb besloten mijn verhaal te delen maar ook lotgenoten te vinden of steun te krijgen....
Ik ben een leuke spontane meid met een dochter van drie jaar oud. Ik werk als secretaresse in het dagelijkse leven, en thuis loopt alles op rolletjes. Maar achter dit geluk schuilt een groot geheim> MIJN EETSTOORNIS. Vanaf dat ik mij kan herinneren ben ik stevig geweest. Op school werd ik ook vreselijk gepest mijn gewicht. Er werd altijd gezegd jij bent dik of ik kies jouw niet omdat je zo dik bent. Tot aan mijn opleiding is dit door gegaan. Altijd was mijn uiterlijk (gewicht) een issue. Ook thuis kreeg ik regelmatig te horen "Nee niet doen, je bent al zo dik" of "we gaan een dieet volgen". Maar ondertussen at ik stiekem omdat ik mij dan even gelukkig waande. Even niet verdrietig of bang.. hier is mijn eetstoornis ontstaan.
Inmiddels zijn we wel wat jaren verder en is mijn uiterlijk altijd een belangrijk ding in mijn leven geweest. Voor de geboorte van onze dochter sportte ik veel, was ik altijd op dieet en met eten bezig. Ook de secret eetmomenten bleven. Doordat ik zo actief was was het niet zichtbaar. Op dit moment ben ik stevige dame die minimaal 15 kilo te zwaar is en draag ik maat 42/44.
Na mijn zwangerschap begon mijn schildklier op te spelen. Ik kwam in korte tijd ruim 10 kilo weer aan (ik was de zwangerschapskilo's kwijt) Ik ben aan de medicijnen gegaan maar helaas werden de kilo's alleen maar meer in plaats van minder. Ik merkte dat het bergafwaarts ging en ik mijn eten en vooral de hoeveelheden niet meer onder controle kreeg. Ik zocht hulp... bij een diëtiste en een psycholoog. Helaas met beiden heb ik het contact alweer verbroken. Volgens mij waren alle issues weer verholpen..en zat ik weer goed in mijn vel (ik ga zo in een soapserie spelen want ik speelde toneel)
De eetbuien zijn er alleen.. en worden steeds meer en ik kan ze met veel moeite verbergen.. Ik word zwaarder en de drempel om te gaan sporten wordt steeds groter.. Maar ik moet, want ik wil een goed voorbeeld zijn voor mijn dochter. Ik heb dus besloten om mijn verhaal te delen, wellicht helpt mij dat. Vanaf morgen ga ik gezond en gestructureerd leven en ga ik mijn relatie met de sportschool drastisch verbeteren.. Ook ga ik contact zoeken met een goede psycholoog die mij kan helpen bij dit grote eetprobleem. Ik ga het moeilijk krijgen maar ik hoop hier steun te vinden of wellicht dat iemand zich in mijn verhaal herkent en we elkaar kunnen helpen....
Ik houd jullie op de hoogte! Dikke knuffel allemaal... Ik ga nu mijn eten voor morgen mee naar mijn werk klaarmaken...
Anoniem
Oo lieve limili ik herken je verhaal ik zelf heb ook een eerstoornis binge eating disorder Zelf ook in behandeling geweest bij diëtist en psycholoog Maat dit alles heeft niet geholpen ik zelf ben nu in behandeling bij een kliniek voor eetstoornissen. En het helpt ! Misschien ook voor jou een optie ? Het is 1 x in de week een halve dag ggz rivierdijnen eetstoornissen ursula Ik hoop dat je hier iets aan hebt succes !
Anoniem
Ik ben ook veelste dik. Baal er ook zo van! Vorig jaar 15kg afgevallen nu is er weer 5 bij. Vooral mn buik, lijk wel zwanger. Hoe kunnen we elkaar helpen en steunen?
Anoniem
Ten eerste wat ontzettend dapper dat je jouw verhaal zo durft te delen! Zelf heb ik geen eetstoornis of iets maar in mijn familie heb ik wel iemand die al jaren kampt met overgewicht en geen flauw benul heeft waar en hoe die moet beginnen. Nl mijn vader. Hij is 1.83 m en ruim 140 kilo. Inmiddels ook hartpatiënt en dus des te belangrijker dat hij wat kilo's kwijt raakt. In het verleden heeft hij Herbalife gedaan. Hiermee is hij toen 30 kilo afgevallen. Helaas zitten er inmiddels alweer meer dan dat aantal kilo's aan. Mijn man en ik hebben hem geprobeerd te helpen. Hij at toen destijds 3x per week bij ons zodat hij een gezonde en gevoede maaltijd binnen zou krijgen. Bij hem ligt het probleem namelijk echt bij het avond eten. Als hij thuis kwam uit zijn werk (Hij is alleenstaand) had hij geen zin om te koken. Dus makkelijk is dan even nar de Chinees, een pizza of langs de MacDonals. Helaas was de oplossing van korte duur. Hypnotherapie heeft hem wel wat verder gebracht in het uitzoeken waar her eet probleem ligt bij hem (misschien ook wel een tip voor jou) Je moet er alleen daarna wel wat mee doen uiteraard. Dat deed mijn vader alleen op de korte termijn. Hij weet heel goed wat wel en niet goed voor hem is hoor maar de stap zetten is het aller moeilijkste. Ik wil je heel veel succes wensen in jouw avontuur hierin. En mocht je tips hebben gedurende de weg hoor ik ze graag! You go girl!
Anoniem
Ik herken veel van mezelf in je verhaal. Heb wel de stap naar een diëtist gezet, maar dat is niet genoeg helaas. Ik ga graag met je mee op deze goede weg!