Snap
  • Mama
  • momlife#moedervandrie#moeder#kids#opvoeding#geluk

Mazzel moeder!

(Bijna) alles gaat van een leien dakje

Ik besef maar vaak genoeg dat ik als moeder heel hard in mijn handen mag klappen. Waar zich rondom kinderen nogal een scala aan problemen kunnen opstapelen, vliegen wij dwars door veel van die struggles heen.

(Door) slapen!

Okee ook wij hebben gebroken nachten gekend en lang ook. Wat betreft Fay zijn wij stinkend verwend geweest, zei is de schone slaapster vanaf de dag dat ze geboren is. Jez daarentegen heeft ons twee jaar lang drie keer per nacht uit ons bed getrommeld en Vie is er weer een uit een boekje. Sinds Jez samen met Fay op een kamer ligt slaapt ze eindelijk de nachten door, dat was ongeveer vanaf haar tweede levensjaar. Ik kan het me niet echt als een zware periode herinneren, het went op een gegeven moment. Daarbij wisselde Sander en ik elkaar altijd af, ik stond er dus niet alleen voor. Vie slaapt vanaf dat ze een maandje of 5 is al door en dat wil dus zeggen dat wij 9 van de 10 nachten zelf ook een goede nacht hebben.

(Alles) eters!

In mijn blog over onze favo maaltijden kon je al lezen dat mijn meiden goede eters zijn. Vanaf de dag dat ze 1 jaar werden hebben ze alle drie gewoon met de pot mee gegeten. De regel is hier wel ‘eten wat de pot schaft’. Misschien ouderwets maar daardoor leren ze wel alles proeven en eten. Ik ken moeders die voor een avondmaaltijd zo’n 3 verschillende soorten eten staan te bereiden, dat ga ik dus niet doen. Dit is iets wat ik van thuis uit heb mee gekregen en prima als je iets echt niet lust maar dan smeer je maar een boterham!

Ongelukjes

Een ongeluk zit in een klein hoekje en waar kinderen spelen schuilt gevaar! Gelukkig hebben wij nog nooit geen ernstige dingen met onze kinderen mee gemaakt. Het gaat hier niet veel verder dan kapotte knieën, tanden door de lip, schrammetjes, een verstuikte enkel, buil op de bol en dat soort kleine dingen. Wij zijn zelf ook niet heel kleinzerig en rennen dan ook niet voor elke piep naar onze kinderen. Ze moeten leren dat het gaat om vallen en weer opstaan, ja met spelen val je wel eens of stoot je weleens iets dat hoort er nou eenmaal bij. Word je hard van zeggen we dan ;P

Ziek zijn

Onze dames komen meestal niet verder dan wat koorts en snotteren. Heel af en toe een buikgriepje en afgelopen jaar doopte alle drie de meiden zich in de waterpokken. Toen ze kleiner waren nog een vijfde of zesde ziekte maar daar houdt het hier wel mee op. Geen ernstige gevallen waarmee we met ze naar de dokter en dergelijke moesten, een zetpilletje, hoestdrankje of paracetamolletje zijn hier tot dusver de wonder medicijnen. Hopelijk mogen we dat zo houden.

Opvang

Wat ben ik gezegend met een moeder en schoonmoeder die al vanaf dat Fay 3 maanden oud is beide een dag oppassen. Ik hoor vaak over lange wachtlijsten en lees dan geregeld weer iets op het nieuws wat me niet bevalt aan kinderopvang of gastouders ( absoluut niet allemaal, er zijn ook heel veel goede) maar wat een geluk dat ik daar niet naar hoef om te kijken. Mijn moeder en schoonmoeder zijn ook nog altijd bij ons in huis geweest, wat betekent dat de meiden konden slapen tot ze zelf wakker werden, ik niet hoefde te sjouwen met tassen, autostoelen en kinderwagens. Geen zorgen over of ik niet iets vergeten ben mee te geven want alles hebben ze bij de hand. En vooral wanneer ze wél ziek zijn dat ze gewoon lekker thuis kunnen blijven en oma er is die heerlijk vertroeteld. Gewoon onze eigen regels, eigen eten en drinken en eigen bedjes om in te slapen. Ik ben nog iedere dag dankbaar dat wij deze mogelijkheid hebben en blij met de band die onze meiden met de oma’s hebben.

Er zijn nog zoveel dingen om op te noemen waar wij veel geluk mee hebben gehad. Geen allergieën of huidproblemen, vlotte meiden als het om motoriek gaat zoals kruipen en lopen. Praten kunnen ze als de beste (soms iets te ;P ). Weinig tot geen last van eenkennigheid af verlatingsangst en ga zo maar door. Dat wil niet zeggen dat wij nooit niks hebben hier, maar als ik sommige gezinnen zie met zoveel pech, besef ik maar al te goed hoeveel geluk wij hebben in dit soort dingen.

Gaat bij jullie alles van een leien dakje of herken je jezelf in sommige struggles?

Liefs Kim♡